Այսպես սկսեց իր այսօրը Դավիթը Բլեյան։

Առավոտը հարազատ է ինձ՝ և՛ երբ մինչև ժամը 8-ը հեծանվով եմ դուրս գալիս տանից, և՛ երբ Դավթի հետ 8։25-ից Խանջյան-Չայկովսկի անկյունից շարժվում ենք Բանգլադեշ կրթահամալիրյան թիվ 39՝ Հայկ վարորդի երթուղով՝ ճանապարհին հավաքելով մեզ սպասող սեբաստացիներին։

Նաև առավոտ մութուլուսն եմ սիրում իմ հրամանատարական վրանից, որ ամռան, հիմա էլ՝ աշնան արատեսյան-աշխատանքային դարձած իմ օրերին դիմավորում եմ Արատեսում Եղեգիսի․․․

Իմ օրագիրը նաև Դավթապատում է, ու դրա ընդհատումը ինձ մեղքի առաջ է կանգնեցնում․․․

— Դավիթ,- գրկում եմ մեր անկողնում քուն պահած Բլեյանին, ցնցուղի տակ տանում,- ինչո՞ւ չես պատմում քո երեկվա օրից, գործերից։ Ինչպե՞ս ընկերներիդ հետ կերակրեցիր մեր Ագարակի ձիերին, շներին, թռչուններին․․․
— Չե՛մ պատմի, էդ ամենը, ինչ եղել է, անցել է․․․ Դո՛ւ պատմի․․․
— Ի՞նչը պատմեմ,- օգնում եմ, որ աչքերը ավազանի մեջ բացող Դավիթը գիշերազգեստից ազատվի,- այն, որ չի՞ եղել․․․
— Հա, ինչո՞ւ մեր տան դռան ցուցանակը մինչև հիմա չես փոխում․․․
— Փոխեմ, ի՞նչ գրեմ, գրած է,- ինձ միամիտի տեղ եմ դնում․․․
— Գրի՝ Դավիթ Բլեյան Աշոտի․․․
Մեծ դադար եմ վերցնում, ցնցուղը միացնում․․․
— Հեսա Աստղիկը ծնվի, գրեմ՝ Դավիթ Բլեյան, Աստղիկ Բլեյան․․․
— Չէ՛, էս իմ տունն ա, ինքը աղջիկ ա, ես եմ քո ժառանգը. Դավիթ Բլեյան պիտի գրես․․․ Աշոտի․․․

Դավիթը Շառլի հրաժեշտի ազդեցությամբ, արդեն քանի՜ օր, իր գիշերային քուն տանող ընկղմումը սկսում է Ազնավուրի La bohème երգով․․․ Շատ պահպանողական մեր տղան, որին Բախից-Մոցարտից, այն էլ՝ իր ընտրած գործերից, չես շեղի, այսպիսի անվանական անցումներ ունենում է․․․ Ունեցավ, չէ՞, Տիգրան Համասյանի շրջան․․․

Դավթի նկարաշարը՝ Լուսինե Փաշայանի:

Իմ այս շաբաթը զարդարում են հոկտեմբերի 22-ից սկսվող նախագծերով ուսուցմամբ շաբաթվա պատրաստությունները․․․ Կրթական պարտեզի մեծ սարալանջին Արման-Էդվարդ աշխատողների մշտական ներկայությանը կգումարվի պատանիների աշխատանքային ջոկատը․․․ Բարո՜վ։

Կրթական պարտեզի սարալանջն՝ առավոտյան: Լուսանկարները՝ Արմինե Թոփչյանի:

Նոյեմբեր ամսվա օրացույցում «Սեբաստացիների օրեր․ կրթահամալիրի տոնին» աշխուժության, ընտանեկան-հանրային պատրաստության համ ու հոտ կհաղորդեն  «Հե՜յ, ջա՜ն Երևան»-ը՝ իր երգարանով,  կենդանի կատարումներով, խաղողի, նրա այգու, գինու, ուսումնական մառանի ներառումը յուրաքանչյուրիս ամենօրյա գործունեություն․․․

Երեկ ազդարարեցինք մանկավարժների 2018-2019 ուստարվա բաց սպարտակիադայի պատրաստության սկիզբը․․․ Այնպես որ հայաստանյան և նրանից դուրս մանկավարժական թիմերի 12 մարզաձևից առաջնությունը չի պլստա մեր օրացույցից, մեր կյանքից․․․

Ինձ ոգևորում է շախմատի սեբաստացի աշնանային բացօթյա առաջնության այս հովվերգական շարժը ըստ շաբաթվա օրերի՝ Արևելքից-Արևմուտք․․․ բոլոր լուսանկարները մեկիկ-մեկիկ նայում, շոյում եմ․․․

Շախմատային բացօթյա առաջնությունը կրթահամալիրի Արևմուտքում: Նկարաշարը՝ Սոնա Փափազյանի:

Ֆոտոխմբագիր՝ Արմինե Թոփչյան
#1473

 

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ուրիշ սեպտեմբերի մեկ, ուրիշ մուտքով. ընթացքո՞վ ուրիշ…

Վահան Տերյանի թարգմանությամբ Շարլ Բոդլերի «Ժամանակի տանջահար ստրուկը չլինելու համար արբե՛ք, անդադար արբե՛ք։ Գինիով, պոեզիայով, առաքինությամբ, ինչով կամենաք…»՝ սեբաստացիական կյանքում շարունակ թարմացվող մեր այս բանաձևում Մարիետ Սիմոնյանն «ինչով կամենաք…» բազմակետից

Այսպիսի անոնս օրվա գրի

Երեկվա օրը սկսեցի «Արթմեդ» բժշկական կենտրոնի թ. 10 պալատում, հարազատ մարդու՝ Համլետ Խաչատրյանի հետ։ 37 տարվա անընդհատ ընկերություն, միշտ հետաքրքիր, միշտ ասելիքով մարդ, ում նկատմամբ ես ունեմ նաև սովորողի երախտագիտություն…. Հեշտ ժամեր

Մինչև համերգը… համերգին… համերգից հետո…

Համերգը չի ավարտվում… Հատկապես, որ համերգից շատ հետո, իրիկունը ուշ, երբ Արմինեն ավարտել է սովորողների ծնողների հետ հանդիպումը Արևմուտքի դպրոցում (պատմեց ու  մի համերգ թվաց), երբ Դավիթ Բլեյանն իր մարզիչ