Մայիսը միշտ հաղթական-տոնական է, պայծառ, ամառնամուտ-ամառաբեր, շորաթափ… ավելացրեք, սրընթաց է… Ոչ մի օրացույց լրիվ չէ, քիչ է, Սուսան Մարկոսյանն ի՜նչ անի, երբ մեր ընտրյալ Նիկոլն է ուղիղ, Հանրապետության հրապարակի ուժով փոփոխություններ անում… Սովորել, լավ սովորել, ասել է, չէ՞, իր ֆեյսբուքյան տեսադիմումով յուրաքանչյուրիս… Ասել է թե՝ օր առաջ, ժամ առաջ ոչ միայն վերագտնենք մեր բնականոն գործունեության վիճակը, այլև քայլ անենք՝ մերժենք սոսկ իներցիան։

Մեր մայիսին ոչ միայն վարդն է բացվում, այլև հեղինակային մանկավարժության հեղինակների ամենամյա մայիսյան, թվով 13-րդ հավաքն է ծաղկում-կանչում, մյուս ամիսների նման մեր սովորածն ի մի բերենք, որպես մեր գործի հեղինակներ, հանրայնացնենք, մանկավարժական մեր հարթակում ներկայացնենք, հանրապետության ուսուցիչների՝ մեծացող ծավալով տարբեր դասընթացներով փոխանցենք…

Միջին դպրոցի հերթապահները պարարտացնում են պարտեզի հողը:

Գիտեք, Տաթև Բլեյանը, որ Վահան հերոսին ծնել, այնքան է մեծացրել, որ մայիսի 2-ից անցել է աշխատանքի: Հեղափոխությունը անհատական կյանքում այսպիսի փոփոխությունների է բերել. Տաթևն իմ համաձայնությամբ ընտրել է կրթահամալիրի քոլեջի ղեկավարումը… Վահանի-Արևիկի-Սամվելի ու Հրապարակի լիակատար աջակցությունը վայելող, հավաստագրով ղեկավարի ու քոլեջի համար նոր շրջան է սկսվում, իր գարունով պայծառ… Քնարիկ Ներսիսյանն էլ ուսումնական հաստատության ղեկավարման հավաստագրով, որին բարեխիղճ ուսումնառությամբ երեկ արժանացավ, հեղափոխության շնչով ինքնավստահությունը-ստեղծական ուժը բազմապատկած, նոր հորիզո՞ն է նախագծում Հյուսիսի դպրոց-պարտեզի գեղարվեստին… Իմ լիակատար աջակցությունը Քնարիկին…

Այս տեսանյութը ցնցեց ինձ ու Բաբուջին, Բաբուջին՝ այնքան ու այնպես, տեսաք՝ ոնց ֆիզիկական միջավայրից հընթացս մտավ Մեդիա աշխարհ, իր նրբագեղ խաղով… Երազ, թե իրոք — այդ միթե մի՞ն չէ, երբ դրսում, մեր շուրջ, մեր մեջ հեղափոխության մայիսյան անկասելի ընթացքն է: Նազելի-տոկուն նաիրուհին՝ Ապարանի դուստր Մարիամ Մնացականյանը, իր առինքնող ժպիտով խոստանում է չտեսնված-չլսված Համբարձման ծես՝ Սիրո խոստովանություն, իր «Սեբաստիո» ազգային նվագարանների համույթով, բոլոր երգեցիկ — «խոսեցիկ» — «պարեցիկ» սեբաստացիներով, այնպիսի մի տոն, որի ազդեցությունը Հրապարակն էլ զգա, իսկ Սյուզին մեր նախանձից եթե ոչ տրաքի, ապա հուլիսյան տեսքի տկլորանա… Հեղափոխությո՜ւն բոլորիս կյանքում, մայիս ամիս՝ որպես ապրիլի բերած ապրումների հաստատման, փոխանցման անհատականացման շրջան… Հեղափոխության ճակատագիրն այստեղ ու այսպես է որոշվում, մայիսի՛ն, նրա անհատականացմամբ-կոնկրետացմամբ-փոխանցմամբ… Մայիսն առանձին-այլ-հատուկ է. ասված է չէ՞, Մայիսին բացվում է վարդը

Համբարձման ծեսի պարապմունք-համերգ կրթական պարտեզում…

Ֆոտոխմբագիր՝ Արմինե Թոփչյան
#1364

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Լավ է ուշացած գալ, քան սպասել հրավերի

Մարկեսի կենսախնդության ամանորյա այս փնջից իմ ընտրած առաջնագիրն է իմ թվով 1259-րդ պատումի, որպես անընդհատ օրագիր։ Հրավերները միշտ դիտել եմ որպես տեղեկացում՝ ազատ պարտավորություններից, վրիպելուց, նեղանալուց։ Գյումրիում, որքան էլ որ

Կամրջող տարի է 2015-ը

Գյումրիի հունվարի 12-ի ողբերգությունը, որով մի տեսակ ավարտվեց աննախադեպ տոնական արձակուրդն ու մեկնարկեց (վերջապես) աշխատանքային տարին, ինձ, ահա, գամել է համակարգչին. արթնացա գիշերը 3-ի 4-ի արանքում ու մեկ ժամ կարդում

Գետից գետ, այսպես, վարգով…

Կիրակիով, իմ անձնական նոր ցուցանիշով 80 կմ հեծանվավազք՝ Հրազդանի-Քասաղի կիրճով… Ուրախ, սեբաստացի երիտասարդական հեծանվախմբով գոհությամբ անցանք Մայր դպրոցից Օշական, Օշականից Մեդիակենտրոն՝ կիրակիի 60-65 կմ-ոց հեծանվաերթը, որ խոստացվել էր սեպտեմբերին… Եվ երբ