Մեկ ամբողջ օր լուրերին՝ հասարակական-քաղաքական անցուդարձին չեմ ծանոթացել ո՛չ TV-ով, ո՛չ թերթով, ո՛չ ինտերնետով… 1-ին am-ի Սիրանույշը հրապարակել է նոյեմբերի 12-ի Մատենադարանի իմ հարցազրույցը… Բլոգը հենց սրա համար է, որ հավաքի նման տիպի նյութերը, ընթերցողին ներկայացնի… Ես, որպես կանոն, չեմ կարդում, աչքի եմ անցկացնում նյութերը՝ կանգ առնելով 10-ից մեկի վրա… Ահա և այդ մեկը՝ Ադրբեջանի պաշտպանության նախարարության հայտարարությունը… Ես երբեք տղայական չեմ արձագանքել մեր հարևան երկրի պաշտոնական հաղորդագրություններին՝ լուրջ-հարգանքով եմ մոտեցել, ինչպես պահանջվում է, որ նրանք նույն լրջությամբ-հարգանքով վերաբերվեն Հայաստանի պաշտոնական հայտարարություններին, օրինակ՝ այս մեկին… Իմ գրելը չի գալիս… 2014-ին լրանում է մի «հոբելյանական» համարվող իրադարձություն ևս՝ իմ քաղաքական գործունեությունն սկսելու 25 տարին. 1989-ի նոյեմբերին ես ՀՀՇ-ի հիմնադիր համագումարում ընտրվեցի վարչության անդամ, ու «пошло-поехало»… Ես իմ օրագրում ամփոփում, ի մի եմ բերում նաև իմ «լուսանցքային» քաղաքական գործունեության տարիները… Սա ի՜նչ փակուղի է, եղբայր, տեսեք՝ ուր հասանք հայ-ադրբեջանական հակամարտության 25-րդ տարում…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ինչպես բարձունք հաղթահարելիս

Դավիթ Բլեյանն ու Արմինե մայրիկը դուրս են եկել պարտեզից՝ զբոսանքի, ժամը երեքին. Դավիթը հաճախ չի քնում պարտեզում, զբոսանքը  լուծում է, ու մայր ու տղա մտնում են Սուրբ Երրորդություն եկեղեցի… Արմինեն

Փողոցի քաղաքականացումը փաստ է

Բանգլադեշից հեծանվավարի ամբողջ արդուզարդով քշեցի Բաղրամյանի Շարժման տարածք… Հասա  40 րոպեում… Շուշան Բլեյանի հետ, իմ հեծանիվի շուրջը բռնած՝ Բաղրամյանում ենք, շարժման մի դիրքում, որտեղից փողոց մտնող խմբերը տեսանելի են… Ինձ հետաքրքիր