Չինական առակ «Իմաստության արկղիկ» գրքից։
Մի անգամ իշխան Ցին իշխան Լուին ասում է․
— Մենք հարևաններ ենք, եկեք օգնենք միմյանց։ եթե հարձակվեն ձեր երկրի վրա, ես իսկույն օգնության կգամ ձեզ, իսկ եթե հարձակվեն իմ երկրի վրա, դուք կգաք ինձ օգնության։
Տգետ իշխան Լուն պատասխանում է․
— Ուժեղերի մեջ պետք է դաշնակիցներ փնտրել, իսկ ձեր երկիրը մեծ չէ իմ երկրից։ Չինաստանի հարավում ապրում է հզոր իշխան Տինը, ես ուզում եմ, որ նա դառնա իմ դաշնակիցը։
— Քանի՞ օրվա ճանապարհ է մինչև նրա երկիրը,- հարցնում է Ցին։
— Արագավազ ձիով կարելի է հասնել քսան օրում։
Այդ ժամանակ Ցին ասում է․
— Եթե դուք խեղդվելու լինեք մեր գետում, կարո՞ղ են ձեզ փրկել Տին երկրի նույնիկս ամենալավ լողորդները։ Մինչև նրանց հայտնվելը դուք կխեղդվեք։ Եթե հանկարծ վառվի ձեր պալատը, ջուր բերելու համար ո՞ւր են վազելու մարդիկ՝ դեպի մոտակա արհեստական լճա՞կը, թե՞ դեպի ծովը, որ ծփում է հեռու լեռների հետևում։ Ծովի ջուրը շատ է, բայց մինչև կվազեն այնտեղից ջուր բերելու, ձեր պալատից միայն մոխիր կմնա․․․
— Խելոք բան եք ասում դուք,- նկատում է իշխան Լուն։
— Ուրեմն հիշեք՝ ով իր հարևանի հետ բարեկամություն անել չի ուզում, նա հեռավոր բարեկամի օգնության վրա հույս չդնի։