Էհե՜յ, Դավիթ, որտե՞ղ ես դու…
Իրիկունը ուշ Դավիթ Բլեյանն ինձ ողջունում է հեծանիվով, մի շնչով վրա տալով`
— Պուպուլիկը խաղալու համար չէ, չիշիկ անելու համար է, հայրի՜կ, մայրիկը կապույտ օճառ է բերել, ես ուզում եմ հիմա լողանամ…
Էհե՜յ, Դավիթ, որտե՞ղ ես դու…
Իրիկունը ուշ Դավիթ Բլեյանն ինձ ողջունում է հեծանիվով, մի շնչով վրա տալով`
— Պուպուլիկը խաղալու համար չէ, չիշիկ անելու համար է, հայրի՜կ, մայրիկը կապույտ օճառ է բերել, ես ուզում եմ հիմա լողանամ…
Դավիթն ու իր քույրիկ Սոնուլիկը (Արևիկը սիրում է շեշտել`այնքան էլ եղբայր չէ, մեր քեռին է) երեկ Դպրոց-պարտեզում խմբային նկարահանումների էին մասնակցում… Հետևեք իմ օրագրին, որ բաց չթողնեք առաջին հեռարձակը: Նորից
Ես չգիտեի. Էմանուել Ագջոյանը մեր իր սքանչելի տիկնոջ՝ մեր Անահիտ Գրիգորյանի հետ հետևում է իմ օրագրին, Դավթապատումին… Էմանուելի կլոն Յուրայի օրագիրն այն մանկավարժական արժեքներից է, այն կենսափորձը, որ մեդիահմուտ սեբաստացի
Հուլիս-օգոստոսի, հատկապես այս օրերի օգոստոսի, ամենից շատ լսվող արտահայտությունն է. «Ո՜ւֆ, էս շոգի հետ ի՞նչ անենք, էս ի՜նչ շոգ է, սպանեց», ու այսպես շարունակ, իրար նման… Առօրյա, ամեն հուլիս-օգոստոսին կրկնվող,