Գրիգոր Խաչատրյանը հիմա կրթահամալիրի մանկավարժության լաբորատորիայում է, կրթական միջավայրի մասնագետ դիզայները։ Կրթահամալիրի գեղարվեստ-արհեստների ուսումնական կենտրոնը ղեկավարում է Կարինե Մացակյանը։ Կրթահամալիրի դպրոցներում աշխատում են կերպարվեստի-դիզայնի տեխնոլոգ ուսուցիչներ։ Միջավայրի ձևավորման ծրագրով վերապատրաստում-մասնագիտական ուսուցում են անցել կրթահամալիրի մեծ թվով դասավանդողներ։
Կրթահամալիրում իրականացվում է «Միջավայր. փոխազդեցություններ. շարունակականություն» ուսումնական նախագիծը, որը ամենաընդգրկունն է՝ և՛ սովորողների, և՛ ուսուցիչների, և՛ աշխատանքի ծավալի առումով։ Ավելի ու ավելի մեծ թվով ծնողներ-մասնագետներ ներգրավվում են այս նախագծում։ Այսպիսով՝ միջավայրի շարունակական լավացումը ուսումնական նախագիծ է, որի մասնակիցները այդ միջավայրի կոնկրետ-անմիջական շահառուներն են՝ որպես նախաձեռնողներ և իրականացնողներ։ Պատվերը՝ որպես աշխատանք, որում օգտագործվում են սովորողների և աշխատողների ժամանակը, նյութական միջոցներ, տալիս է կրթահամալիրի տնօրենը՝ դպրոցների, ուսումնական կենտրոնների ղեկավարների հայտով։
Մենք խոսում ենք կրթական միջավայրի մասին, որն ուղիղ ազդում է յուրաքանչյուրիս վրա ու անընդհատ։ Չի կարող այդ ուսումնական նախագիծը սահմանված կարգով քննարկված-հաստատված չլինել։ Չի կարող ձևավորման նախագիծը մեկ մարդու անհատական որոշումը լինել, անգամ եթե այն մեկ մարդու աշխատանք է։ Այստեղից էլ՝ հրապարակայնությունը, քննարկման մինչև վերջ բաց ու մինչև վերջ հանդուրժող ռեժիմը, նախագծի իրականանացման բոլոր փուլերում՝ սկսած նախաձեռնությունից, մինչև մշակման և իրականացման ավարտը։