Երևանում բաց լիճ-լողափեր, լողավազան-ջրամբարներ ՝ որպես ամենօրյա լողի քաղաքային կազմակերպված վայրեր՝ հանրային տարածքներ, չկան: Հատուկենտ, որպես ջրային ավազաններ (շատրվաններ) պահվող տարածքները, լողալու համար չեն: Երևանյան լճի այսօրվա վիճակը դարձել է խորհրդանիշ՝ մեր անլող գոյության: Ամենատարբեր անուններով ծածկած ու թանկ լողավազաններում լողալը մի խումբ ապահով մարդկանց իրավունք է դարձել… Սա՝ ամեն տարի, տարին մի քանի ամիս «Օ՜ֆ, էս ի՜նչ շոգ է, շոգը (տոթը) սպանում է, էլ չեմ դիմանում էս խաշոցին» արտահայտություններով ապրող քաղաքում… Հաշվե՞լ եք, թե հուլիսյան սովորական մի օր միաժամանակ քանի՜ մարդ կարող է լողալ (լողում է) թույլատրված լողի բոլոր վայրերում, ասենք՝ Երևանում… Վճարովի-անվճար՝ մոռանանք: Տոթ է:
Վճարովի-անվճար՝ մոռանանք
16.04.2015
0 Comments
Explore More
Սլոբոդկա, Գուսանագյուղ, Շուշի… և ավերակները շշնջում են…
Դավիթ Բլեյանն արթնացավ ինքնուրույն՝ ժամը 8-ին. ես ավարտել եմ իմ օրագիրը, Գյումրիի «Բեռլին» հյուրանոցի մեր սենյակում եմ, իմ ընկեր դարձած Հակոբ Հովհաննիսյանի ստեղծած նկարչական միջավայրում… — Ես ուզում եմ ինքնուրույն հագնվեմ,
Զանգվի կիրճը
Ես խոստացել էի ու հրապարակում եմ նոր ուսումնական նախագիծ. «Արարատին, Արագածին նայող դիտակներ»… Սկսենք կրթահամալիրի մեր Բանգլադեշից: Հիմա դուք իմացաք ճշմարտությունը Գեղարվեստի դպրոցի տանիքի մասին. դպրոցն ունի Արարատին նայող ընդարձակ, հանրային (բաց) դիտարան…
Միացե՛ք ինձ որևէ կետում
Շաբաթ օրվան կրկնակի եմ սպասում հիմա. վայելք է առավոտյան, երբ դատարկ են փողոցները, հեծանվով անցնել Խանջյան-Իսակովի խճուղի-Բանգլադեշ ճանապարհը: Միացե՛ք ինձ որևէ կետում. ես հետաձգում եմ ճամփից թեքվելու, նոր աշխարհներ հայտնաբերելու