Իմ օրագրի ուշադիր ընթերցողը նկատել-արձանագրել է մայրաքաղաքի հետ (Բանգլադեշի ինքնիշխանությունը բացարձակ արժեք է) իմ կապի խզումը, որ արտահայտվում է Դավիթ Բլեյանի հետ (1,5-2,5 տարեկանը) զբոսանքի ընդհատումով… Ես փորձեր արեցի վերականգնելու այդ անհրաժեշտ կապը՝ որպես նաև հոր և որդու զրույցի կազմակերպման ամենաբնական (քաղաքային) եղանակ… Չստացվեց զբոսանքը տեղավորել լոկալ տիրույթում, ասենք, Օղակաձև այգում… նրա մի հատվածում… Մի դեպքում՝ շինարարությունը չավարտվող, մյուս դեպքում՝ սրճարանները՝ իրենց ենթամշակույթով (սուբկուլտուրայով), երրորդ դեպքում՝ մանկակական ճոճանակները՝ իրենց զռռան աղմուկով, այդ թվում՝ երաժշտություն կոչվող… Հեծանիվը հրաշագործ եղավ. մեր զբոսանքը Դավթի հետ դարձավ հեծանվային, մեր զրույցը սկսեց գլգլալ… Կիրակի օրը, երբ ճանապարհեցինք մեր բազմավարպետ Ստեփան եղբայր-հորեղբորը, ետևից իջանք, թամբեցինք մեր նժույգներն ու՝ Խանջյանի մայթով դեպի Կոմայգի, Խորենացու փողոցով, Շահումյանի հրապարակով, Հանրապետության հրապարակով, նրանից սկիզբ առնող «մեր» հրապարակով՝  կառավարության թիվ 2 և թիվ 3 շենքերի միջև, մինչև տուն… Տպավորիչ հեծանվաերթ. կիրակիին ավելացրեք «անձրևոտի» (էս ի՜նչ եղանակ է) գործոնը, ու ունեցանք սքանչելի մեքենազուրկ քաղաք… Ինձ որ քաղաքապետ կարգեք, շաբաթ-կիրակի ամբողջ օրը՝ տոները գումարած, ուրբաթ օրվա ժամը 20-ից մայրաքաղաքի կենտրոնը կհայտարարեմ զերծ ավտոմեքենաներից՝ ազատ հեծանվա-, անվավոր միջոցների համար… Ես ու Դավիթը հա՛մ հեծանիվ ենք սիրում, հա՛մ անձրև, հա՛մ միասին լինել, ու էս բոլորը միասին, որ կոչվում է հայր ու որդու զրույց (թափառում Երևանով)…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Կատակ եմ անում, սա կրկես է։ Դու գործիդ նայիր…

Սուսան Մարկոսյանը գիտե, պատմել եմ իմ լուսանկարչությամբ զբաղվելու շրջանի մասին… Ինչո՞ւ հիմա չեմ լուսանկարում, երբ հեծանվով ու առանց հեծանվի, հետիոտն ու մեքենայով շատ եմ ճամփորդում… Ա՛յ, հիմա մանկավարժական ժողովից-ընդհանուր պարապմունքից

Բարձունքներում անկախության շունչն առավել հզոր է…

Երեկ այդպես էլ չհասկացա՝ ինչու-ինչից թարսվեց օրս, ի՛նչ տեղեկություն-տեսարան խոցեց ինձ այնպես, որ օրվա իմ բազում գործերի, գյոզալ հավաքի մեջ բնականոն չէի տեղավորվում, օրվա իմ հոգսով անբավարար էի… Նկատեցի՞ք՝ կեսօրին

Ինչ կարդաս օգոստոսյան կիրակիով, որ վայել ու հարմար լինի, երբ…

Երբ չինացիներն ամենուր են՝ օդում, ջրում, ցամաքում… մեդիայում… Չինաստանից ու չինացիներից ամեն բան սպասում եմ. ինչե՜ր են անելու մեր ու մեզանից հետո եկողների գլխին, մենակ իրենք գիտեն, մեզ մնում է