Ես չեմ հորինում, պատմում եմ ամեն դեպքում, երբ անդրադառնում եմ իմ հիշողության-ապրածիս մեջ տեղավորված 60 տարիներին և իմ նույնքան տարողունակ առօրյային, որում և վաղն ու մյուս օրն են… հաստատ: Իմ օրվա հոգսը, որը բավ է լիուլի ինձ համար, հենց երեկվա անավարտի, կիսատ-պռատի, վատ արածի ավարտումն է, ամբողջացումը, բարելավում-նորացումը, արդիականացումը… Չկա բան, որ ես այսօր նախաձեռնում եմ, հայտարարում եմ իմ օրագրում, ու չի լինելու-արվելու, իբր ինձնից անկախ հանգամանքներով: Իմ տարիքում, իմ կենսափորձով, հիմա ես գործ ունեմ միայն ինձնից կախված հանգամանքների հետ: Այնպես որ, բոլոր տարիքների սեբաստացիներ, որտեղ էլ որ եք, եթե շարունակում ենք սեբաստացիական աշխարհի բնակիչ-գործընկերները լինել, հետևե՛ք իմ օրագրին. Առանց ուղեցույցի հեշտ չէ այսպիսի ծավալուն-բազմամարդ գործունեությունը…

Շաբաթ օրը՝ ինչպես միշտ: Առաջին կեսում ես աշխատեցի-հաստատուն դարձրի իմ խոստումը՝ Հիմնական դպրոցի խմբասենյակի, Գեղարվեստի մեծ լողավազանի, Արհեստագործական-քոլեջ նախակրթարանի նոր լողավազանի արդիականացման ավարտի մասին: իսկ Սուսան Մարկոսյանի հետ իմ առերեսումը մայիսյան հավաքի օրացույցն է ու կրթահամալիրի կադրային կազմի թարմացումը…

Հրավիրված ենք «Ծաղկունքի բաց դպրոց». հրավերը նաև անձնական է, ու շնորհակալ եմ իմ եղբայր Ստեփանին ու հարսիկ Անահիտին՝ միասին ծաղկուն կեսօր անցկացնելու համար: Ծաղկունքում իսկական մանկավարժական ծաղկունքի բողբոջներ-տունկեր տեսանք՝ դպրոցի նոր հմայիչ-խանդավառ տնօրինուհին, մեր լավ բարեկամը, վստահ եմ, իր տեղում է, ճիշտ է ընտրությունը: Արտակ Զարգարյանը մեր՝ Ծաղկունքի բաց դպրոց հիմնադրամի զարգացման գծով փոխտնօրենը, Գեղարվեստի ծրագրի ղեկավար, միշտ սեբաստացի Նորայր Այվազյանը, տպավորիչ համերգ-ներկայացումով հանդես եկան… Ստեփան Բլեյանը, ում հեշտ չի գոհացնել, վայելքի մեջ էր: Թատերախմբին ու գեղարվեստի լաբորատորիային ես սիրով հրավիրեցի հունիսյան մեր գեղարվեստական պլեներ-հավաքին, ուսումնական ստուգատես-փառատոնի օրերին ելույթ ունենալու…

Ինձ հիացրեց, զարմացրեց «Մարդը, ով կանգնեցրեց անապատը» հրապարակումը… Ա՜յ երկրագործ եմ ասել: Անհամբեր սպասում եմ սրա հայերեն թարգմանությանը: Եփրիկյան Շուշանի և իր ընկերների ուշադրությունը հրավիրում եմ նման ֆիլմերի թարգմանության վրա. լավ համատեղ նախագիծ կլինի «Թարգմանիր»-ի հետ… Ժամանակին դա անում էին Նարեկ Սահակյանը և իր ընկերները: Նարեկը` որպես Հանրակրթական Դիջիթեք 2016-ի պատասխանատու, պատրաստվում է, չէ՞, մայիսի 6-ի կլոր սեղանին:

 

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Երջանիկ և հաջողակ կյանքի… հարյո՞ւր ուղի

«Ինչ մեր մասին մտածում ենք՝ մենք այն չենք, այլ այն ենք, ինչի մասին մտածում ենք: Մեր զգացումները փոխելու ձևերից մեկը մեր մտքերը փոխելն է»… Ամերիկացի երեք մեծահամբավ գիտնական-բժիշկներ Ֆրենկ Մինիրթի,

«Ուսուցողական նոր միջավայր։ Անհատականացված ուսուցում։ Ստեղծողների դպրոց» կրթական ծրագիր

ԵՐԵՎԱՆԻ «ՄԽԻԹԱՐ ՍԵԲԱՍՏԱՑԻ» ԿՐԹԱՀԱՄԱԼԻՐ 2004-2008 թթ զարգացման ծրագրից

Փրկչի՞ իրավունքով և պատասխանատվությամբ…

Կատուն, որ երեկվա իմ գրում տեսնում եք Դավիթ Բլեյանի գրկում, իր եղբայր Արմեն Մարտիրոսյանի կատուն է… 2015-ի ամռանը, հիշո՞ւմ եք, Մեղրաձորում էինք, պատրաստում էինք հուլիս-օգոտոսյան արշավախմբային ճամբարը: Ետդարձին, ճանապարհին մեքենան