Դավիթ Բլեյանը, ինչպես իսկական սեբաստացի, ընտրել է երկրագործությունը՝ որպես ուղիղ ճանապարհ…
[embedplusvideo height=”350″ width=”550″ editlink=”http://bit.ly/1Dkm7kt” standard=”http://www.youtube.com/v/LIwtBxnBhAw?fs=1″ vars=”ytid=LIwtBxnBhAw&width=550&height=350&start=&stop=&rs=w&hd=0&autoplay=0&react=1&chapters=¬es=” id=”ep2824″ /]
— Մայրի՛կ, ես քո կաթն եմ ուզում, — Դավիթը ձգվում է դեպի մայրիկը. տարածվում է, գլուխը խոթում… – Ես կաթ չունեմ. համ էլ դու պուճուր չես, Դավի՛թ: – Ես արդեն
– Փռշտացի երեք հատ, լսեցի՞ք, մի հատ էլ փռշտամ, թող չորս լինի: – Արի արագ հաշվելով մրցենք իրար հետ, հայրիկ… Ու սկսում է՝ 1, 2, …., 11, .…, 29, ….,
Մենք պատրաստվում ենք Դավիթ Բլեյանի ու իր կուկուների խմբի բացմանը: Չարչարվեցինք. համեցե՛ք ձեր ֆոտոօբյեկտիվներով, 2-4 տարեկանների սեբաստացիական հերթական, նորացված աշխարհ: Դավիթն էլ է պատրաստվում։ Շաբաթ օրը Րուզան մորաքույրը և իր-մեր