Բարի ընթերցում

Տեսնո՞ւմ եք` «Երկրագործությունը որպես ուղիղ ճանապարհ»-ը չեմ հաղթահարում: «Կենդանության նվիրված այս փոքրիկ գործի ճակատը կենդանի մարդերին անունով ցանկացա պսակել և այս խորհրդով ձեզ ընծայեցի…»: Պատկերացրեք, որ այս տողերը Միքայել Նալբանդյանի երկի՝ ինձ հիացնող առաջաբանից է:

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ողջ երկրի ու ողջ ամառվա հակաբացիլ…

Կարկուտն ի՞նչ անի, երկինք ու երկի՞ր մաքրի-պարզի: Արված է: Իմ 692-րդ գրով, հաշված անգամ իմ օրագրի կիրակիներով, առտու-գիշերվա նույն ժամին, երբ Աշոտիկ-Դավիթը` մեր տղուկը, իր-իմ տեղում է` կատարած «դարձ ի

Խելահեղ ընթացքի մարտ, ապրիլ, մայիս՝ անձնային-աշխատանքային կյանքի զարթոնքով

Կիրակին ես անցկացրի ընտանիքում Դավթի՝ հիմա էլ հովազ-առյուծ դարձածի սևեռուն ուշադրության ներքո, արտաքին աշխարհով խորասույզ: Կիրակնօրյա իմ գիրը՝ սեբաստացի աշխատողի լիարժեք ինքնադրսևորման մասին իր հակիրճ հատվածով, որ այսպիսի հպարտության զգացում է առաջ

Տարելից-տարեդարձների նկատմամբ իմ վերաբերմունքը

Տարելից-տարեդարձների նկատմամբ գրավոր ու բանավոր իմ վերաբերմունքը հայտնել եմ: 2015-ը՝ Հայոց ցեղասպանության 100-ամյա տարելիցը, իհարկե, ուրիշ է. համազգային առիթ ու հնարավորություն… ինչի՞ համար… Հիշումի ու պահանջումի՞, այլ թափով ու ծավալո՞վ… Նոր