Իմ 300-րդ գրի արձագանքը Արցախի Մարտակերտից
Ես գրել էի.
…. Այս շաբաթվա ամենակարևոր լուրը ինձ համար Արցախի Մարտակերտի բնակիչներ Բորիս Ենիկոլոպովի և Մելինե Շահանցի ընտանիքում Վիկա (Վիկտորյա Ենիկոլոպովայի) ծնունդը: Բորիսին՝ Նոր դպրոցի ղեկավար, իմ հավատարիմ քույր Կարինե Պետրոսյանի կրտսեր որդուն, միշտ հավանել եմ, իսկ նրա՝ ծննդավայրում, հայրական տանը հաստատվելու, իր հերոս հոր՝ Արցախյան ազատամարտին իր կյանքը նվիրած Ալեքսանդրի, նշանավոր Ենիկոլոպովների ծուխը շեն պահելու որոշումից հետո ուշի ուշով հետևում եմ: Կեցցե՛ս, Բորիս, ճիշտ ուղու վրա ես, մաճը ձեռքիցդ բաց չթողնես ու չշեղվես… Իսկ արդեն խոստացված նվեր հեծանիվդ չի ուշանա…
Ես այս ամենի մասին պատմեցի իմ վրաց բարեկամին: Մեր օրերին այնքա՜ն պակասում են սովորական պատմությունները՝ սովորական մարդու, նրա սովորական օրերի մասին…
Բորիսն ինձ արձագանքում է mskh.am-ում.
Տիար Բլեյան: Մայրիկի խորհրդով հետևում եմ Ձեր բլոգին, ծանոթանում կրթահամալիրյան իրադարձություններին: Երեկվա անակնկալը Ձեր բլոգում ինձ շատ ուրախացրեց:
Սիրով սպասում ենք Ձեզ: Շատ շնորհակալ եմ:
Միշտ Ձեր` Բորիս Ենիկոլոպով: