Գեղարվեստի ավագ դպրոցի գունանկարի, անիմացիայի, կոմպոզիցիայի, նախագծման,դերասանի վարպետության արվեստանոցների նորացման-նորոգման աշխատանքներն իմ բացակայությամբ, ինչպես կայքում պատշաճ ներկայացվել էր, ավարտին են մոտեցել. կեցցես, Գեղարվեստ, որ ամբողջական տեսքի ես գալիս…
Ինձ բռնացնում են Գեղարվեստի կրտսերի 4-րդ դասարանցիները՝ Մարիետա Դալալյանը, Դիանա Թանգյանը, Էմիլյա Այդինյանը, Անահիտ Չրաղյանը, ու մենք, Արմինեի, Դիաննայի ուղեկցությամբ ծրագրային քայլք ենք կատարում շենքն օղակած ողջ բակով՝ գլորվում ենք, ինչպես անիվներ… Այսպիսի խնդիր են դրել սովորողները, Արմինե Թոփչյանը, կազմակերպիչ Դիաննան, դասվար Կարինե Բաբուջյանը՝ հեծանվով թե անվավոր այլ ոտքով (չմուշկով, սքեյթով, ինքնագլորով) պտտվենք ներսով-դրսով…
Իմ հաջորդ հանգրվանը Նոր դպրոցով Արհեստագործականն է… Արտեմ Խաչատրյանի, Էլյայի՝ շենքի պահապան հրեշտակի հետ հայտնվում ենք ընդարձակվող ոսկերչության արհեստանոցի՝ դեպի կրթահամալիրի կասկադ նայող դիրքում… 2014-ի մայիսին կրթահամալիրի ավագ դպրոցների շրջանավարտների հետքերով ես անցա Գեղարվեստ-Արհեստագործական-Մայր դպրոց ճանապարհով… Մոռացե՞լ եք: Մեդիան թող օգնության հասնի. խոստումները ցփնելու համար չեն: Ահա, դիտեք, լսեք՝ 2015-ի շրջանավարտներ, Արտեմ Խաչատրյան ու ընկերներ՝ պատասխանատուներ կասկադի՝ արհեստագործական հարթակով ներքև՝ դեպի նոր պտղատու այգի-պարտեզ՝ Նոր դպրոցի հարթակով (Միջին դպրոց), «Վահան Ասատրյան» պուրակով (Վարժարան, լսո՞ւմ ես) մինչև «Սեբաստիա» մարզադաշտ… Համեցե´ք, այս դիրքից արածն ու չարածը երևում է: Տեղաշարժ կա, կեցցե´ք: Բայց ապրիլն այնքան կարճ ու սրընթաց է եղել ու մնում. ես էլ, ահա, իմ վճռականությամբ և ուժով միացա ձեզ, որպես նոր թափ: