Մաս 1

Դավիթը Բլեյանը կեսգիշերին, քնից առաջ, մի սպիտակ թուղթ գտավ, մի գրիչ ու վռազ-վռազ Ձմեռ պապին նամակ խզբզեց, ծալեց, դրեց իր սենյակի տոնածառի տակ, քնեց: Ինքն ու իր Պապը նշանավոր. մեզ ոչինչ չի ասում:

Առավոտյան թուղթը ծառի տակին չէր…
— Եկած — տարած կլինի,- մտահոգ կրկնեց մեկ-երկու անգամ…
Մենք որ չենք տեսել: Ու անհամբեր սպասում ենք էս պատմության զարգացումին. ի՜նչ է գրել, տեղ հասա՞վ, ինչ լուծում է ունենալու միլիոնավոր ամանորյա պատմություններից մեզ համար ամենասրտատրոփը…

Հետևենք, որ իմանանք:

Մաս 2

Երբ Ձմեռ Պապը ստացավ Դավթի նամակը:
Դիտե՛ք տիար հայրիկի տեսանյութը:

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Պաշտպանվածության այսպիսի՝ հեղինակային աստիճան…

Կրթահամալիրի խորհրդանիշը դարձած ուսումնական (հիմա՝ հունիսյան-ամառային, ողջ ամառվա) ճամբարներում, սեբաստացի ճամբարական Հայկի ձևակերպումն է,  հունվարյան ուսումնական ճամբարների համն ու հոտը՝ լազաթը, նոր-նոր հաղթահարվում է թթով-լողով-հեծանվով, թափառումով հայրենագիտական… ճշգրիտ է այսպիսի

Ուսուցում առանց գրատախտակի. կենտրոնում ինքնակրթությունն է

Պարզվեց` Դավիթ Բլեյանը նախօրեին ոչ միայն շշմեցրել է իր խմբի կուկուներին, այլև պարտեզից անցել դպրոց ու խանգարել… ոչ ավել, ոչ պակաս, չորրորդ-հինգերորդ դասարանցիների բնականոն գործունեությունը: Խայտառակություն: Մենք զրուցեցինք, և Դավիթը

Հասունացող մարդկանց աշխարհի մասին է իմ գիրը

— Էդ ո՞նց… Արմինեի համակարգչից Դավիթ Բլեյանին կտրել չէր լինում. թողեց ու մոտեցավ ինձ, երբ ես փոխանցեցի օրվա լուրը՝ մեկ տարեկան ութ ամսականի սահմանը հատած Վահան Սերոբյանը, դարձել է կրթահամալիրի քոլեջի