Մաս 1

Դավիթը Բլեյանը կեսգիշերին, քնից առաջ, մի սպիտակ թուղթ գտավ, մի գրիչ ու վռազ-վռազ Ձմեռ պապին նամակ խզբզեց, ծալեց, դրեց իր սենյակի տոնածառի տակ, քնեց: Ինքն ու իր Պապը նշանավոր. մեզ ոչինչ չի ասում:

Առավոտյան թուղթը ծառի տակին չէր…
— Եկած — տարած կլինի,- մտահոգ կրկնեց մեկ-երկու անգամ…
Մենք որ չենք տեսել: Ու անհամբեր սպասում ենք էս պատմության զարգացումին. ի՜նչ է գրել, տեղ հասա՞վ, ինչ լուծում է ունենալու միլիոնավոր ամանորյա պատմություններից մեզ համար ամենասրտատրոփը…

Հետևենք, որ իմանանք:

Մաս 2

Երբ Ձմեռ Պապը ստացավ Դավթի նամակը:
Դիտե՛ք տիար հայրիկի տեսանյութը:

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ծով մարդկանցով ծով գործ անելու ժամանակը

Ես այդպես էլ չինքնահաղթահարվեցի՝ երեկ երեկոյան որևէ ժամի Հանրապետության հրապարակի պարմանի-ծովի առաջ կանգնելու համար… Իսկ ծովը… մեծ է… ուրիշ կերպ, քան Հեմինգուեյի ծերունին հայտնի, թե Էքզյուպերի օդաչուն հանճարեղ չես ասի…

Ես ուզում եմ, որ աշնանը ձյուն գա․․․

Այսպես սկսեց իր այսօրը Դավիթը Բլեյան։ Առավոտը հարազատ է ինձ՝ և՛ երբ մինչև ժամը 8-ը հեծանվով եմ դուրս գալիս տանից, և՛ երբ Դավթի հետ 8։25-ից Խանջյան-Չայկովսկի անկյունից շարժվում ենք Բանգլադեշ

Երբ հեշտ է ապրել օդով միայն…

— Հայրի՛կ, քո հետ ի՜նչ դժվար է… Ցնցուղի տակից տղա միակ ժառանգս, 2018-ի դրությամբ, հանկարծ սկսում է խոսել… — Մի՛ կանգնի, լողացնելը՝ էդ մի գործը, լա՜վ էլ անում ես, ցնցուղը