Մաս 1

Դավիթը Բլեյանը կեսգիշերին, քնից առաջ, մի սպիտակ թուղթ գտավ, մի գրիչ ու վռազ-վռազ Ձմեռ պապին նամակ խզբզեց, ծալեց, դրեց իր սենյակի տոնածառի տակ, քնեց: Ինքն ու իր Պապը նշանավոր. մեզ ոչինչ չի ասում:

Առավոտյան թուղթը ծառի տակին չէր…
— Եկած — տարած կլինի,- մտահոգ կրկնեց մեկ-երկու անգամ…
Մենք որ չենք տեսել: Ու անհամբեր սպասում ենք էս պատմության զարգացումին. ի՜նչ է գրել, տեղ հասա՞վ, ինչ լուծում է ունենալու միլիոնավոր ամանորյա պատմություններից մեզ համար ամենասրտատրոփը…

Հետևենք, որ իմանանք:

Մաս 2

Երբ Ձմեռ Պապը ստացավ Դավթի նամակը:
Դիտե՛ք տիար հայրիկի տեսանյութը:

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Բուտաֆորիկ գյուղի դպրոցի՞ օպտիմալացում… առանց երկրագործությա՞ն…

Այո, գյուղն առանց երկրագործի բուտաֆորիա է՝ աչքներիս առաջ դատարկվող, ու ոչ մի այլ օպտիմալացում չի փրկի: Նկատե՞լ եք՝ ֆրանսիական նոր դպրոցի հիմնադիր Սելեստեն Ֆրենեի (1896-1966) անունը հաճախ եմ տալիս. ճիշտ

Ու երևո՞ւմ է մարդը… Թող առաջ անցնի…

«Առավոտ էր: Արարատյան դաշտի լուսապայծառ առավոտներից մեկը…» Շարունակությունը ըստ Րաֆֆու հայտնի գրի. ահա հղումը… Իսկ իմ վեպի ուրբաթ օրվա առավոտն այսպիսին էր ահա. երբ ճանապարհեցի Դավթին՝ խրոխտ, լողի պարագաներով լի ուսապարկով իր

Խնդիր ասեմ՝ լուծեք։ Ե՞րբ Կոմիտասի ձեռագրերն աճուրդով կվաճառվեն, ինչպե՞ս…

Լավ է, որ վերականգնվում է կապն օրագրի իմ ընթերցողի հետ. հարցերն ուղիղ իմ էլեկտրոնային փոստով, ֆեյսբուքյան էջով թե ձեր միջոցով փոխանցված, առերես՝ հեծանվային, գագաթ բարձրանալիս թե ոտքով ճամփորդելիս կրթահամալիրի Բանգլադեշում,