Ծաղկած շուշանի լուսանկարը և առավոտյան պատումը՝ Դավթի և Աստղիկի ամենօրյա ցտեսությունը, կլինեն Արմինեի ֆեյսբուքյան էջում, հատուկ Վիեննայից հետևող, օրվա զիգզագը անվտանգ պահող Շուշան Բլեյանի համար։

Ցավում եմ, առցանց պիտի աշխատենք այսօր։ Ես տանն եմ։

Ցավում եմ հատկապես, որ չեմ լինի Դիանա Գևորգյանի 5-6 տարեկանների խմբում, որ ստանամ իմ էկոպայուսակը՝ մեքենայով։ Աստղիկ Բլեյանինը ծիածանով է։

Նախատեսել էի հանդիպել Լիբանանի արևմտահայերենով «Դու կգաս» ընթերցող, որպես արև շողշողացող տերյանասազ Գլեա Տոնոյանին. Տերյանը հենց այսպես էլ մտածել է։

Ուզում էի հավաքել արևմտահայերենը կրող սեբաստացի սովորողներին՝ Սիրիայից, Լիբանանից, Ստամբուլից, ու պայմանավորվեի նոր նախագիծ սկսելու մասին․ կարդում եք արևմտահայերեն՝ «Մեծարենցից մինչև Զահրատ»։

Երկրորդ անգամ հետաձգված եթեր ունեմ Արևելքում. Մարինե Ամիրջանյանի «Խոշորացույց»-ի տակ եմ մեկ շաբաթ… առավոտից սկսած. կարծես փախչում եմ։ Անի Շահսուվարյանի հետ ավտոբուսում է սկսվել անցնող շաբաթվա մեր օրը, պայմանական ասենք՝ «Շարունակիր, գուշակիր» նախագծով։ Անին պատրաստում է ինձ մի ստեղծագործություն, Թումանյանից, իհարկե, որ ես պիտի ճանաչեմ հեղինակին ու շարունակեմ։ Կկարողանա՞ Անին ինձ հաղթել. ինձ փոխարինե՞ց այսօր Դավիթ Բլեյանը։

Շարունակե՛ք հետևել իմ գրին, ձեր խոշորացույցով շարունակեք կարդալ, ու ձեր նամակներն ուղղեք ինձ, առցանց կապ հաստատենք, որ ապրենք, գործենք անբաժան։

Երեկվա ձեր հարցերի արձագանքները՝ իմ այսօրվա երկրորդ գրում։

Լուսանկարը՝ Արմին Թոփչյանի
#1581

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Կրկնակի ազատման խորհուրդ

Ուղևորություն, որ չի ավարտվում, նորամուտներ սկսվող… Ես, իմ երեկվա օրը՝ սրանց արանքում, ու իմ գիրը՝ թվով 1148-րդը, սկսեց գրվել երեկ երեկոյան, Տաթև աղջկաս ուղարկած այս տեսանյութով… Սպասված, ամեն օր, քանի՞

Ահա այսպիսի նվեր-գիր՝ աղայան-ռոդարիական

— Ինչ եղավ հետո, երբ Արևմտյան դպրոցի մի խումբ սովորողներ՝ Դավիթ Բլեյան և ընկերները, որոշեցին շնորհավորել նորաստեղծ դաշտն ու Դավթի նվեր գնդակը, մտան ֆուտբոլի դաշտ… հանձնվեցին տարերքին խաղի… Դավիթ Բլեյանն

Դուք մտածում եք՝ ես խելահեղ եմ… Այո՞…

Ի՜նչ լավ է, որ ներքևում, մեր բնակելի շենքի 1-ին հարկում, աստիճանավանդակի թաքստոցում հեծանիվս է պատրաստ սպասում. ով հետևել է իմ երեկվա, երեկ չէ մեկէլ օրվա գրերին, կենթադրեր, որ այսպիսի տրամադրությամբ