Ծաղկած շուշանի լուսանկարը և առավոտյան պատումը՝ Դավթի և Աստղիկի ամենօրյա ցտեսությունը, կլինեն Արմինեի ֆեյսբուքյան էջում, հատուկ Վիեննայից հետևող, օրվա զիգզագը անվտանգ պահող Շուշան Բլեյանի համար։

Ցավում եմ, առցանց պիտի աշխատենք այսօր։ Ես տանն եմ։

Ցավում եմ հատկապես, որ չեմ լինի Դիանա Գևորգյանի 5-6 տարեկանների խմբում, որ ստանամ իմ էկոպայուսակը՝ մեքենայով։ Աստղիկ Բլեյանինը ծիածանով է։

Նախատեսել էի հանդիպել Լիբանանի արևմտահայերենով «Դու կգաս» ընթերցող, որպես արև շողշողացող տերյանասազ Գլեա Տոնոյանին. Տերյանը հենց այսպես էլ մտածել է։

Ուզում էի հավաքել արևմտահայերենը կրող սեբաստացի սովորողներին՝ Սիրիայից, Լիբանանից, Ստամբուլից, ու պայմանավորվեի նոր նախագիծ սկսելու մասին․ կարդում եք արևմտահայերեն՝ «Մեծարենցից մինչև Զահրատ»։

Երկրորդ անգամ հետաձգված եթեր ունեմ Արևելքում. Մարինե Ամիրջանյանի «Խոշորացույց»-ի տակ եմ մեկ շաբաթ… առավոտից սկսած. կարծես փախչում եմ։ Անի Շահսուվարյանի հետ ավտոբուսում է սկսվել անցնող շաբաթվա մեր օրը, պայմանական ասենք՝ «Շարունակիր, գուշակիր» նախագծով։ Անին պատրաստում է ինձ մի ստեղծագործություն, Թումանյանից, իհարկե, որ ես պիտի ճանաչեմ հեղինակին ու շարունակեմ։ Կկարողանա՞ Անին ինձ հաղթել. ինձ փոխարինե՞ց այսօր Դավիթ Բլեյանը։

Շարունակե՛ք հետևել իմ գրին, ձեր խոշորացույցով շարունակեք կարդալ, ու ձեր նամակներն ուղղեք ինձ, առցանց կապ հաստատենք, որ ապրենք, գործենք անբաժան։

Երեկվա ձեր հարցերի արձագանքները՝ իմ այսօրվա երկրորդ գրում։

Լուսանկարը՝ Արմին Թոփչյանի
#1581

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ձեր սեփականությունը մի´ դարձրեք աստվածատուր երեխային

Դավիթ Բլեյանը «լռվել» է իմ համակարգչին, իր սիրելի «Ուկա»-ի մուլտիկներն է նայում… Դավթի հասակակիցները` իմ գործընկերների երեխանե՞րն էլ են այս շարքը սիրում: Ի՞նչն է մեր փոքրերին, մասնավորապես Դավթին, ձգում:  Ի

Ճանաչե՛ք տարբերվողներին։ Կարմրահերնե՛ր, իմացե՛ք Դավիթ հաքերի մասին…

— Ես մեր տան հաքերն եմ… Ինչ լինում է ձեր թվային գործիքների հետ՝ ինձ ասեք,- հայտարարում է Դավիթ Բլեյանը ու ընդամենը վայրկյաններ ծախսում իմ-մեր նոթբուքի թերությունը վերացնելու վրա… Իսկ հաքեր

   Առողջ հոգին առողջ մարմնի մեջ. այ, այսպես… ծիծաղով

          Ամենաշատը հիմա չեմ սիրում փուչիկի ճռճռոցը գիշերվա ժամը 3.00-ին, 4.00-ին, 5.00-ին, երբ սենյակից սենյակ խարխափելիս (հո բոլոր լույսերը չե՞մ վառելու, երբ Երևանը քնած է) նրանք