Տիարի օրագրում այսօր ետծննդյան արձակուրդ է։
Դավիթ Բլեյանն էլ շաբաթ օրն անցկացնում է քույրիկ Աստղիկի մոտ։
— Ես ոչ մեկիդ չեմ վստահում։ Համ էլ ուզում եմ տեսնել՝ ինչպես է բացում աչքերը Աստղիկը։
Դավիթը փոխանցում է քույրիկին ամենակարևոր բաները.
— Քույրիկ Աստղիկ, զգույշ կկրծես մայրիկի ծիծիկները, որ չվնասես… որ երկար ուտես…
Նկարաշարը՝ Արմինե Աբրահամյանի։
Նկարաշարը՝ Դավիթ Բլեյանի։
Նկարաշարը՝ Լիլիթ Բլեյանի։
Նկարաշարը՝ Ռուզան Աբրահամյանի։
Ֆոտոխմբագիր՝ Արմինե Թոփչյան
#1504
Մտահոգ-անկեղծ դժվարություններով մեկմեկու… Ու միշտ՝ ամբողջական ներառական…. «Ազատություն» ռադիոկայանում, մինչ իմ ուղիղ եթերը րոպեներ ունեի։ Մի վատ բան կա լրատվական-վերլուծական ինձ սիրելի այս միջավայրում՝ օդափոխությունը. այսպիսի անշարժ-ծանր-չթարմացվող օդում կարելի՞ է
Շշմելու է այն, ինչ միասին իրագործել-պատմել-ներկայացրել են Արմինե Թոփչյանն իր՝ «Հեծանիվ+վազք+լող» բլոգում, Մարինե Մկրտչյանն՝ իր, տարբեր անուններով, շա՜տ էլ իրենց նման Արմինեինը՝ պոդիում, ֆոտոսեսիա, վազք, հեծանիվ, համերգ… ես կավելացնեի՝ ջանսաղություն,
Հո գլուխ գովելով չէ, ասելով չէ. դադարն իմ անխոնջ մարմնին պարտադրվեց որպես ինքնակարգավորիչ՝ սեպտեմբերի 20-21-ի ազատ օրերի տեսքով: Ես այնքա՜ն ուզում էի, որոշել էի և՛ Արմաղանը նորից գրոհել՝ միանգամից երեք