Ումի՞ց եմ լսել, «Թարգմանիր», որ խորհուրդները հենց նրա համար են, որ ոչ ոքի կողմից չեն գործածվում: Ես, իհարկե, համաձայն եմ իմ երկար տարիների բարեկամ Բեռնարդ Շոուի «Եթե մի բան ուզում ես լավ հասկանալ, թարգմանիր»` բնագիր դարձած ձևակերպման հետ: Դրա համար ուզում եմ թարգմանել Ալիսա Պետրոսյանի՝ «Թարգմանիր» բլոգի «Գիտահանրամատչելի» բաժնում հայտնված «Բացասականը մաքրելու հզոր միջոցը», որ հասկանամ: Ավելի լավ հասկանալու ճանապարհին կա՞ այդպիսի հանգրվան՝ հասկանալ: Իմ կյանքով գիտեմ՝ զայրույթը հաճախ, անգամ ազատ կամքով ընտրված պահքի շրջանում, այնքան խիստ է խոչընդոտում, որ կորցնում եմ լիարժեքությունը: Սեբաստացիներ, այս հանրահայտ բլեյանական «անմեղ» զայրույթն ինձ երկարատև շրջան զրկում է լիարժեքությունից, ու ես չեմ կարող նրանից չազատվել: Սիրելի Ալիսա, իսկ դու, անձամբ, օգտագործե՞լ ես առաջարկվող մեթոդը: Կարևոր է, որ այսպիսի առաջարկներն ունենան առաջարկողի (թարգմանողի) լաբորատոր հետազոտությունների մասին անդրադարձներ… Ես, օրինակ, փորձեցի, փորձեցի փորձել առաջարկվող եղանակն ու ծիծաղելի իրավիճակների հանդիպեցի… Շնորհակալ եմ՝ ինձ պատճառած զավեշտի համար:
Նիկոլ Փաշինյանին և ինձ կապում է 20 և ավելի տարիների համատեղ կյանքը. շարունակ հարցնում են-ճշտում՝ Նիկոլի նկատմամբ իմ վերաբերմունքը: Այս օրերին՝ ավելի շատ: Նիկոլն իմ կրտսեր եղբայրն է. սա մի կատեգորիա է, որն անսասան է՝ սրանից բխող հարազատությամբ: Նիկոլը վառ, ընդունակ, նպատակասլաց անհատականություն է, գործիչ, հիմա ինձ համար ավելի ու ավելի հետաքրքիր-հրապարակային քաղաքական գործիչ: Ես հետևում եմ, կարդում, ձեզ եմ փոխանցում. առիթներ, իհարկե, լինում են, քննարկում, փոխանցում եմ իմ տեսակետը, իմ քաղաքական կենսափորձը: Ընդունակ-ծրագրով անհատը միշտ հայոց «Կարմիր գրքում» է եղել, մեր օրերում՝ վերացող տեսակ. երեկ այս միտքը որևէ ձևակերպմամբ մի քանի անգամ հնչեց՝ հայտնի թարգմանիչ-խմբագիր, վաղամեռիկ Սամվել Մկրտչյանի ծննդյան օրվա հավաքին: Տպավորիչ, մտավորական հավաք: Ի՜նչ լավ է, որ Սամվելն այսպիսի գնահատող-ընթերցող լսարան ունի: Ի՜նչ լավ է, որ Նիկոլ կա: Այս օրերին Մայր դպրոցի մեծ ծավալում ամենախանդավառ-երևացող դեմքը Մարիամ Փաշինյանն է: Մարիամը հաջողությամբ անցել է Ամերիկյան համալսարանի ընդունելության քննական փուլերը, ապահովել իր ընտրած տեղը, ու վերագտել իր վստահությունն ու լիարժեքությունը. բրավո, Մարիամ ու Փաշինյաններ (ծափեր)… Կարծես 2-րդ պլանից 1-ն պլան գալու հերթը սեբաստացի Աշոտ Փաշինյանինն է. մեր սեբաստացիական հանրությունն Աշոտի դրսևորման պատվերն ունի: Բոլոր տարիքի սեբաստացիներ, թևակոխում ենք մեր ուսումնական կյանքիամենաշրջանը՝ իր մարտ-ապրիլ-մայիս բուռն ընթացքով…
– Չամիչը խաղողի չի՞րն է, հայրիկ,- տնով մեկ, բարձրաձայն հարցնում է Դավիթ Բլեյանը, ով երեկ նորից համառեց ու, մորաքույր Րուզանի ուղեկցությամբ, հայտնվեց Հիմնական դպրոցում… Ինձնից թաքցրել են, ես տանն իմացա Դավթի նոր արկածների մասին… Դավթին դուր է գալիս Հիմնականի 1-ին հարկի ներառական ընդարձակությունը. խմբից խումբ, խմբից ճաշասրահ, ճաշասրահից մարզադահլիճ, մի հարթության վրա են, իրար շարունակելով՝ ձևավորում են հեծանվահրապարակ-հրապարակ-ճեմասրահ… Ստացված կրթական միջավայրը Գոհար Բալջյանն իր ընկերներով ավելի ու ավելի արժեքավոր կարող են ներկայացնել. չնայած, ամենօրյա իրական-գործուն հեծանվահրապարակը կոնկրետ ազդեցիկ է… 2015-16 ուսումնական տարվա պատրաստությունը ենթադրում է, որ մեր ութ դպրոցներից յուրաքանչյուրը յուրաքանչյուրինը դարձնի այն առանձնահատուկը, այն հնարավորությունը, որի գործածմամբ կարող է շոշափելի առաջխաղացում գրանցվել. չեղածի վրա սուգ-շիվան-երազանք մաշելը չէ ճանապարհը, այլ ջրի՝ թույլ արտահայտված, բայց առկա հունը, որ կարող է և ավելի վարար ջուր բերել: