Այսպես սկսեց իր այսօրը Դավիթը Բլեյան։

Առավոտը հարազատ է ինձ՝ և՛ երբ մինչև ժամը 8-ը հեծանվով եմ դուրս գալիս տանից, և՛ երբ Դավթի հետ 8։25-ից Խանջյան-Չայկովսկի անկյունից շարժվում ենք Բանգլադեշ կրթահամալիրյան թիվ 39՝ Հայկ վարորդի երթուղով՝ ճանապարհին հավաքելով մեզ սպասող սեբաստացիներին։

Նաև առավոտ մութուլուսն եմ սիրում իմ հրամանատարական վրանից, որ ամռան, հիմա էլ՝ աշնան արատեսյան-աշխատանքային դարձած իմ օրերին դիմավորում եմ Արատեսում Եղեգիսի․․․

Իմ օրագիրը նաև Դավթապատում է, ու դրա ընդհատումը ինձ մեղքի առաջ է կանգնեցնում․․․

— Դավիթ,- գրկում եմ մեր անկողնում քուն պահած Բլեյանին, ցնցուղի տակ տանում,- ինչո՞ւ չես պատմում քո երեկվա օրից, գործերից։ Ինչպե՞ս ընկերներիդ հետ կերակրեցիր մեր Ագարակի ձիերին, շներին, թռչուններին․․․
— Չե՛մ պատմի, էդ ամենը, ինչ եղել է, անցել է․․․ Դո՛ւ պատմի․․․
— Ի՞նչը պատմեմ,- օգնում եմ, որ աչքերը ավազանի մեջ բացող Դավիթը գիշերազգեստից ազատվի,- այն, որ չի՞ եղել․․․
— Հա, ինչո՞ւ մեր տան դռան ցուցանակը մինչև հիմա չես փոխում․․․
— Փոխեմ, ի՞նչ գրեմ, գրած է,- ինձ միամիտի տեղ եմ դնում․․․
— Գրի՝ Դավիթ Բլեյան Աշոտի․․․
Մեծ դադար եմ վերցնում, ցնցուղը միացնում․․․
— Հեսա Աստղիկը ծնվի, գրեմ՝ Դավիթ Բլեյան, Աստղիկ Բլեյան․․․
— Չէ՛, էս իմ տունն ա, ինքը աղջիկ ա, ես եմ քո ժառանգը. Դավիթ Բլեյան պիտի գրես․․․ Աշոտի․․․

Դավիթը Շառլի հրաժեշտի ազդեցությամբ, արդեն քանի՜ օր, իր գիշերային քուն տանող ընկղմումը սկսում է Ազնավուրի La bohème երգով․․․ Շատ պահպանողական մեր տղան, որին Բախից-Մոցարտից, այն էլ՝ իր ընտրած գործերից, չես շեղի, այսպիսի անվանական անցումներ ունենում է․․․ Ունեցավ, չէ՞, Տիգրան Համասյանի շրջան․․․

Դավթի նկարաշարը՝ Լուսինե Փաշայանի:

Իմ այս շաբաթը զարդարում են հոկտեմբերի 22-ից սկսվող նախագծերով ուսուցմամբ շաբաթվա պատրաստությունները․․․ Կրթական պարտեզի մեծ սարալանջին Արման-Էդվարդ աշխատողների մշտական ներկայությանը կգումարվի պատանիների աշխատանքային ջոկատը․․․ Բարո՜վ։

Կրթական պարտեզի սարալանջն՝ առավոտյան: Լուսանկարները՝ Արմինե Թոփչյանի:

Նոյեմբեր ամսվա օրացույցում «Սեբաստացիների օրեր․ կրթահամալիրի տոնին» աշխուժության, ընտանեկան-հանրային պատրաստության համ ու հոտ կհաղորդեն  «Հե՜յ, ջա՜ն Երևան»-ը՝ իր երգարանով,  կենդանի կատարումներով, խաղողի, նրա այգու, գինու, ուսումնական մառանի ներառումը յուրաքանչյուրիս ամենօրյա գործունեություն․․․

Երեկ ազդարարեցինք մանկավարժների 2018-2019 ուստարվա բաց սպարտակիադայի պատրաստության սկիզբը․․․ Այնպես որ հայաստանյան և նրանից դուրս մանկավարժական թիմերի 12 մարզաձևից առաջնությունը չի պլստա մեր օրացույցից, մեր կյանքից․․․

Ինձ ոգևորում է շախմատի սեբաստացի աշնանային բացօթյա առաջնության այս հովվերգական շարժը ըստ շաբաթվա օրերի՝ Արևելքից-Արևմուտք․․․ բոլոր լուսանկարները մեկիկ-մեկիկ նայում, շոյում եմ․․․

Շախմատային բացօթյա առաջնությունը կրթահամալիրի Արևմուտքում: Նկարաշարը՝ Սոնա Փափազյանի:

Ֆոտոխմբագիր՝ Արմինե Թոփչյան
#1473

 

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Մանկավարժությունն է մեր գործը…

Մանկավարժությամբ է պետք զբաղվել, ընկերնե´ր, որը հեշտ չի լինի… Ինձ, օրինակ, ռուս-ուկրաիանական պատերազմն ավելի ու ավելի խանգարում է… Առաջ ես փնտրում էի սրան վերաբերող ամեն մի նորություն, հիմա կարդում եմ

Ստեղծագործ իմ դեկտեմբեր…

Տարին որ գալիս է՝ 2018-ը,  դու էլ գնալո՞ւ ես, 2017, որպես հի՞ն տարի, ու ողջ դեկտեմբերին այսպես ստեղծագործելո՞վ… Սրա համար պե՞տք է մի ամբոջ բաց լաբորատորիա՝ ներսում-դրսում… Իրականում ես իմ

Ի՞նչ են խոստանում մեր բիզնես-լեդի Լիլին և շոու-լեդի Սյուզին

Արթուր Մանթաշյանին բռնացրի Բախշյանի այգում։ Հեծանվով մտնում էի Արևմտյան դպրոց-պարտեզ, մուտքի մոտ մտահոգ-շփոթված բարեկիրթ մի կին, պարզվեց՝ Մարինե Մարտիրոսյանի խմբի 5 տարեկան Արթուրի տատիկը, խնդրեց օգնել պարտեզ վերադարձնելու թոռնիկին՝ Դավիթ Բլեյանի