Irates.am-ը «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի տնօրեն, կրթության և գիտության նախկին նախարար Աշոտ Բլեյանից հետաքրքրվեց, թե արդյոք մեր հասարակությունն ունի՞ բավարար ներուժ` պայքարելու հանուն իր ինքնիշխանության և անկախության:

«Ես ասել եմ` մեկնարկը տրված է: Ես շատ կուզենամ, որ այդ ուժը լինի: Ես պետք է նպաստեմ դրան: Երբ մարդը իր գործը չի դարձնում իր եղբորը, իր ընկերոջը օգնելը, սկսում է կռռալ կամ ենթադրություններ անել, մենք ոչինչ չենք շահում: Անհատի ինքնորոշումն է, որ կարող է բերել հավաքական ինքնորոշման: Պարզվում է, որ մենք անհատական մակարդակով չենք նվաճել այդ անկախությունը, իսկ դա դառնում է հավաքական կորուստ կամ վտանգ: Այդ վտանգը կզգա՞ հասարակությունը, այդ վտանգը կհամախմբի՞ հասարակությանը` իր առողջ, չօգտագործված ներուժով։ Մեր հույսը դրա վրա է: Եկեք կենտրոնանանք դրա վրա և կարողանանք դրսևորել ազատ ապրելու մեր ուժը»,— ասաց Աշոտ Բլեյանը:

Թագուհի ՀԱԿՈԲՅԱՆ

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ծնկած վիճակից պետք է վեր կենանք ու խոսենք Ադրբեջանի հետ

Համակեցությունը ՀՀ-ի հանձնվելը չէ. դա ճիշտ ճանապարհ չէ։ Կինոյի մարդ ենք բոլորս դարձել, դաժան էդ կինոն մենք ուզում ենք նայել։ Տեսե՛ք, հասարակ բան, երկրորդը Արցախի խնդիրը չէ։ Ես չեմ կարող

Մտքի համար ի՞նչ սահման… հենց մտքով են տեսնում…

Տեսեք՝ տանիքից, որպես բարձունք, ինչ լուրջ մտքեր են հորդում… Սրանից լավ գիր-պատո՞ւմ, ինչպես «Հյուսիսափայլ»-ի հետ կրթահամալիրի տնօրենի հանդիպման ամփոփագիրը։ Ինձ որ հետաքրքիր է, կարող է և ձեզ փոխանցվել… — Տիա՛ր Բլեյան,

Հերոսը, կամ ում նմանվել

Ո՞վ է այսօր հերոսը: Ինչո՞ւ նրա նախատիպը առասպելական ծագում ունի: Ինչպե՞ս է հերոսը հանդես գալիս որպես ժամանակների միջեւ կամուրջ, որպէս արժեհամակարգ եւ հասարակական պատվեր: Քրիստոսին նմանվելու քրիստոնեական արժեհամակարգը ինչպե՞ս է