Մայիսը միշտ հաղթական-տոնական է, պայծառ, ամառնամուտ-ամառաբեր, շորաթափ… ավելացրեք, սրընթաց է… Ոչ մի օրացույց լրիվ չէ, քիչ է, Սուսան Մարկոսյանն ի՜նչ անի, երբ մեր ընտրյալ Նիկոլն է ուղիղ, Հանրապետության հրապարակի ուժով փոփոխություններ անում… Սովորել, լավ սովորել, ասել է, չէ՞, իր ֆեյսբուքյան տեսադիմումով յուրաքանչյուրիս… Ասել է թե՝ օր առաջ, ժամ առաջ ոչ միայն վերագտնենք մեր բնականոն գործունեության վիճակը, այլև քայլ անենք՝ մերժենք սոսկ իներցիան։

Մեր մայիսին ոչ միայն վարդն է բացվում, այլև հեղինակային մանկավարժության հեղինակների ամենամյա մայիսյան, թվով 13-րդ հավաքն է ծաղկում-կանչում, մյուս ամիսների նման մեր սովորածն ի մի բերենք, որպես մեր գործի հեղինակներ, հանրայնացնենք, մանկավարժական մեր հարթակում ներկայացնենք, հանրապետության ուսուցիչների՝ մեծացող ծավալով տարբեր դասընթացներով փոխանցենք…

Միջին դպրոցի հերթապահները պարարտացնում են պարտեզի հողը:

Գիտեք, Տաթև Բլեյանը, որ Վահան հերոսին ծնել, այնքան է մեծացրել, որ մայիսի 2-ից անցել է աշխատանքի: Հեղափոխությունը անհատական կյանքում այսպիսի փոփոխությունների է բերել. Տաթևն իմ համաձայնությամբ ընտրել է կրթահամալիրի քոլեջի ղեկավարումը… Վահանի-Արևիկի-Սամվելի ու Հրապարակի լիակատար աջակցությունը վայելող, հավաստագրով ղեկավարի ու քոլեջի համար նոր շրջան է սկսվում, իր գարունով պայծառ… Քնարիկ Ներսիսյանն էլ ուսումնական հաստատության ղեկավարման հավաստագրով, որին բարեխիղճ ուսումնառությամբ երեկ արժանացավ, հեղափոխության շնչով ինքնավստահությունը-ստեղծական ուժը բազմապատկած, նոր հորիզո՞ն է նախագծում Հյուսիսի դպրոց-պարտեզի գեղարվեստին… Իմ լիակատար աջակցությունը Քնարիկին…

Այս տեսանյութը ցնցեց ինձ ու Բաբուջին, Բաբուջին՝ այնքան ու այնպես, տեսաք՝ ոնց ֆիզիկական միջավայրից հընթացս մտավ Մեդիա աշխարհ, իր նրբագեղ խաղով… Երազ, թե իրոք — այդ միթե մի՞ն չէ, երբ դրսում, մեր շուրջ, մեր մեջ հեղափոխության մայիսյան անկասելի ընթացքն է: Նազելի-տոկուն նաիրուհին՝ Ապարանի դուստր Մարիամ Մնացականյանը, իր առինքնող ժպիտով խոստանում է չտեսնված-չլսված Համբարձման ծես՝ Սիրո խոստովանություն, իր «Սեբաստիո» ազգային նվագարանների համույթով, բոլոր երգեցիկ — «խոսեցիկ» — «պարեցիկ» սեբաստացիներով, այնպիսի մի տոն, որի ազդեցությունը Հրապարակն էլ զգա, իսկ Սյուզին մեր նախանձից եթե ոչ տրաքի, ապա հուլիսյան տեսքի տկլորանա… Հեղափոխությո՜ւն բոլորիս կյանքում, մայիս ամիս՝ որպես ապրիլի բերած ապրումների հաստատման, փոխանցման անհատականացման շրջան… Հեղափոխության ճակատագիրն այստեղ ու այսպես է որոշվում, մայիսի՛ն, նրա անհատականացմամբ-կոնկրետացմամբ-փոխանցմամբ… Մայիսն առանձին-այլ-հատուկ է. ասված է չէ՞, Մայիսին բացվում է վարդը

Համբարձման ծեսի պարապմունք-համերգ կրթական պարտեզում…

Ֆոտոխմբագիր՝ Արմինե Թոփչյան
#1364

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Հիմա սկսում եմ տեսնել ու պատմել, որ օրս գիր է դառնում…

Ասուլիսը իմ ընտրությունը չէ-հաղորդակցվելու կերպը չէ, բայց Հայելու Անժելային հերթական անգամ մերժել չէր լինի… Լավ է, դինամիկ եղավ, խիտ… չհասցրեցի ո՛չ ձանձրանալ, ո՛չ… զայրանալ, ո՛չ էլ ասուլիսից հետո ներկա լրագրողներից

Ե՛վ պահք է, և՛ վայելք…

Օրն իմ ավարտվում է բնապահպանական պահքով. NatGeoWild-ում՝ Վայրի բնության աշխարհում, կեսգիշերին մոտ, Դավիթ Բլեյանի հետ անվտանգ ու հիմնավոր ճանաչում ենք մամբա օձին… Դավիթը մեզ բաց չի թողնում. հարցեր ունի անվերջ,

Մենք ենք, կհանդիպենք…

Վերնագիրը Արևելյան դպրոցի Մերի Գրիգորյանի «Դասարանական ռադիո» նախագծի տոնական հաղորդումից է… Կհանդիպենք՝ ասում ենք, ցտեսություն, հանրահայտ пока՝ հայերենացած բոլոր հնչերանգներով… իսկ հանդիպո՞ւմ ենք, կազմակերպո՞ւմ ենք մեր կյանքը այդպիսի՝ խոստացած-ցանկալի, մեր