Շաբաթ-կիրակիով արջաքուն էի մտել, հաղթահարեցի կարծես, լավ էր՝ հասցրեցի Դավթի ու Արմինեի հետ մեր հայրենագետ-աշխարհագետ Կիմա Ստեփանյանի նախաձեռնած Արագածոտնով կիրակնօրա քայլքին մասնակցելու։ Հինգ րոպե էլ ուշացա. լավ է, որ տիար Գևորգը ներողամիտ գտնվեց, սպասեց։ Հենց հիմա, շնորհակալ եմ Արմինե Թոփչյանին, փոխանցում եմ կիրակնօրյա գրի անոնսը․ բարի կիրակի․․․

Ինձ նկարում են հիմա՝ մեջքով դեպի Քասաղի կիրճ, Արայի լեռ, իմ դիմաց քարափներ են, Սաղմոսավանքը, կարմիր մասրենու մոտ՝ Գոհար ու Արևիկ Բալջյանները, գյուղի շները, Դավիթը Բլեյան, որ այնքան վստահ է զգում, որ մի ձեռքին քոթոթն է, մյուսին՝ մայր շունը․․․ Մնացածը՝ նկարաշարով, մինչև իմ կիրակնօրյա իրիկնային տեսապատումները։ Բարի կիրակի։

Նկարաշարերը՝ հեծանվային արշավներով կրթահամալիրի տնօրենի ֆոտոօբյեկտիվից․․․
Շաբաթ, կրթահամալիրի հարավից արևմուտք․․․

Երևանում դեկտեմբերյան ծառեր․․․

Կրթահամալիրի Բանգլադեշից տունդարձ ճանապարհին․․․

#1227 (1-ին մաս)

 

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Նոյեմբերին դեռ աշուն է դրսում, նրան մեղսագրվող ցուրտը՝ Դիլան դայուն համակած սարսուռը

Յուրա Գանջալյանը՝ կրթահամալիրի անգլիախոսների ակումբի ղեկավարը,  մանկավարժության լաբորատորիայի մասնագետը, այս անգամ իմ առաջարկով  ուսումնասիրել է «օժտված» կամ «արտակարգ ընդունակություն» դրսևորած սովորողներին առաջարկվող գործունեությունը։  Կրթական համակարգում հազիվ թե հաճախ արվի այսպիսի

Ներխուժում իմ օր հերոսի իրավունքով

Սեբաստացի կրթական համայնքի փետրվարի 9-ի առցանց հանդիպման ժամանակ ծնող Յուլյա Սևումյանը հարցով դիմեց․ Երևանում գտնվող իր մանկավարժ մայրը ուզում է հանդիպել ինձ, ծանոթանալ կրթահամալիրին… Ես էլ փոխանցեցի իմ հեռախոսի համարը հանդիպման համար․․․ Զանգը չուշացավ,

Սեբաստացիները պահանջ ունեն ժամանակի մեքենայի ու… ստեղծում են այն

Արթնացել եմ առտու-գիշերվա 4-ին՝ գրելու պահանջով. արթնացել եմ, որ գրեմ, պատմեմ անձայն՝ վայելելով իմ պատրաստած, Շուշվա Քարին տակի մեղրով լուծված սուրճը… Իսկ ժամանակի մեքենայի մասին խոսակցությունը բացվեց Մարմարյա սրահում, երբ