Օտար լեզվով ասած՝ с корабля на бал…

Այդպես էլ հնգօրյա աշխատանքային այցի ողջ ընթացքում նավ չբարձրացանք, ծովում չեղանք, գոնե չթրջվեցինք… Մակլենբուրգի շքեղ-գրավիչ Բաստհորստ ամրոցը հեշտ չէր թողնելը, բայց… ծրագիր էր՝ րոպեներով հաշվարկած. թողեցինք… Այսպիսի կարմիր-գունեղ-խորոտ-հավես ավտոբուսով, ինչպիսին

Գիր անձնական՝ որպես շարունակություն Դավթի ծննդյան օրվա…

Երեկվա իմ գրի «Իմ ծնունդն արդեն սկսվե՞լ ա» վերնագիրը Դավիթ Բլեյանը նետեց հենց առավոտյան, երբ իջավ մեր մահճակալից… Հետո այսպես խոսեց Դավիթը… խոհանոցում, լողարանում, մեքենայի մեջ. — Բոլորը ուրախացե՞լ են, պապ։

Սա ուխտ է, ո՛չ փորձառություն, այլ որպես իմ ու Դավթի մանկավարժական փորձություն․․․

— Արի գնանք, սուրբ եղիցի անուն քո,- այսպես է դիմում Դավիթ Բլեյանը ինձ ու պարտադրում իր կամքը։ Ասել է թե՝ մենք Սուրբ քաղաքում ենք՝ Երուսաղեմում, ամբողջական ներառված, և ժամանակն է