Հա՛մ լսեք, հա՛մ տեսեք ձեր Տիարին…

Զոռը գրելու գործիքը չէ. այս օրերին չի գրվում, զոռով հո չէ՜…
Կարդալն էլ զոռով չի լինում, ո՞նց ձեզ զոռես… Փորձենք պատմել օրը կենդանի, որպես պատմություն… Դառնամ պատմագիր օրվա: Ընթերցողը սովորի լսել… սկզբում դուք՝ ինձ, հետո ես ձեզ… Սովորենք իրար հետ, սովորելով իրարից:

Մեր հինգ տարեկանների դաստիարակի օգնական Ծաղիկի, Արման Երանոսյանի մի խոստովանության, Մարիամ Բլեյանի հայտնության մասին է իմ օրապատումը:
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=DtoPIc1IZCY]

Կրթահամալիրում հինգ տարեկանների ստուգատեսային շաբաթ է:
Լուսանկարները՝ Արմինե Թոփչյանի:

#1190

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Պա՜պ, օգոստոսի 19-ը քանի՞ օրից է․․․

Ինձ պատմել էին Գողթեցի Ներսես Տեր-Պետրոսյանի, կրթահամալիրի սովորողներ Դավթի և Վահանի հայրիկի գյուղի տան, նրա՝ հիշողության մեջ մնացող դիրքի մասին: Այստեղից՝ Գեղարդի, Աժդահակի ճանապարհին գյուղը չշրջանցելու իմ որոշումը: Այս անգամ Աժդահակը գրոհելը

Անվանի ու անվանը համապատասխան․․․

Մարինե Մխիթարյան ջան, իսկական ոսկեհատիկ ես, Հարավի աղջիկներ, ես շատ էի ուզում, որ դուք այսպես՝ Ամբերդ գետի հունով անցնեք Ագարակի քարափից մինչև Ոսկեհատի Ճգնավորի այր, որտեղ ձեզ դիմավորեն Ոսկեհատի ձեր

Ձյո՛ւնը ձմեռը բերեց. առանց ձյան ձմեռ չի լինում…

Այսպես խոսեց Դավիթ Բլեյանը երեկ երեկոյան, երբ մայրը շեշտեց նորից, որ արդեն ձմեռ է, պիտի տաք հագնվել և… Դե, գիտեք, էլի… — Ձմեռն էն ա, որ ամեն ինչ սպիտակ ա