Ճիշտ Գաստոնի նման, մեծ զբոսաշրջիկ

Կրթահամալիրի Արևելյան դպրոցի թատերական սրահի 4-5-րդ դասարանցիներին-ուսուցիչներին՝ Հանրակրթական դիջիթեք 2017-ի ղեկավար Հերմինե Անտոնյանի ներկայացման մասնակիցներին, հանկարծ հարցնում եմ (ծանոթ եք իմ ներխուժումներին, ուղիղ եթերով հարցումներին. սա Տիարի խաղն է, որ կոչվում է քոռանամ ես)…
— Թող կանգնի նա, ով այս պահի դրությամբ չի հայտավորվել ուսումնական այս ստուգատեսին՝ Թվային միջոցները հանրակրթության գործիքներ, ամենամյա, այս տարի թվով 9-րդ՝ իր 13 անվանակարգերով, չի ներկայացրել ոչ մի աշխատանք…
Ոչ ոք չկանգնեց… Ամաչեցի՞ն: Այո: Կհասցնեն. մինչև հունվարի 29-ը՝ ժամը 23։59, երբ ես իմ խորհրդավոր բանալիով կկողպեմ հունվարյան ստուգատեսների մուտքերը, ժամանակ կա, հատկապես որ ստուգատեսային ճամբարները կրթահամալիրում տեսեք հյուսիսից հարավ, արևելքից արևմուտք խաչվող Խառնարանով նոր-նոր թափ են վերցնում… Ի՜նչ թափ, չտեսնված-չլսված… Հրեն, Վանաձորից, Գավառից, Գյումրիից նոր-նոր ժամանում են ինժեներական ստեղծագործության, ռոբոտաշինության խմբերը։ Բարի գալուստ կրթահամալիր. ցույց տվեք ավելի բաց ներառական-հետաքրքիր-էքսպերիմենտալ այլ հարթակ՝ տարատարիք-բազմազբաղ մասնակիցների կյանքով լի, ողջ հանրապետությունով, ինտերնետ աշխարհը ձեր առաջ է, ողջ Երկիր մոլորակում: Չիք:

Արևելքից քայլքով արևմուտքի լողավազան: Արևելյան դպրոցի 2-րդ դասարան:
Լուսանկարները՝ Նունե Խաչիկօղլյանի:

Ու ես պատասխանում եմ օրեր առաջ իմ-ձեր առաջադրած հարցին՝ ով է իսկական սեբաստացին… Համեցեք՝ տարատարիք սովորողը թե բազմաբնույթ մանկավարժական աշխատողը, ով 2017-ի հունվարին երեք հերթափոխերով ճամբարական է, իր ընտրած ջոկատի կազմում ապրում է mskh.am-ի օրացույցով, ով գիտագործնականի կլոր սեղանի մասնակիցն էր երեկ, այսօր՝ ստուգատեսյան հավաքների, ով «Դպիր»-ում, իր բլոգում ուսումնահետազոտական գործունեության հրապարակումներ է արել-անում, այդ հոգսերով է, ով հանրակրթական դիջիթեքի, բնագիտատեխնիկական, մարզական ստուգատեսներից յուրաքանչյուրի մասնակցության գոնե մեկական հայտ ունի և իրագործում է իր անհատական ուսումնական պլանը… ով ապրում է ճամբարային ուրբաթի միասնական համերգ-ցուցադրության սպասումով…

Սա՝ հունվարին: Իսկ փետրվարի՞ն… նայեք ուսումնական օրացույցին փետրվարի ու կազմեք-հրապարակեք ճամբարի-ջոկատի-ձեր-ստուգատեսի բլոգում-mskh.am-ում ձեր պատասխանը… Իսկապես, առաջին դեմքով «ով եմ ես» հարցին պատասխանելու ժամանակն է:

Իսկ Թերեզ Թումանյանին՝ մեր նոր ճամբարական-սեբաստացուն, ես մի շնչով-սրարշավ անցումով ներկայացնում էի մեր ուսումնական ճամբարները… Հյուսիսից, Արևելքով, Քոլեջով, Խառնարանով հասանք Արևմուտք… Տունտունիկի TV տաղավարում ինձ մեծ խումբ ճամբարական-լրագրողներ բռնացրին… Հասել ես, Տիար, մի շտապի:

Քայլքից հետո լող. Արևելյան դպրոցի 2-րդ դասարանը լողի ստուգատեսն է հանձնում:
Լուսանկարները՝ Նունե Խաչիկօղլյանի:

Նոր Զելանդիայի ձմեռային գեղեցկությունը, Բայկալ լիճ սառցե գեղեցկուհին ֆոտոշարերով ես հրահրում եմ սեբաստացի լուսանկարիչ-ճամբարական-հայրենագետ-ճամփորդներին ստեղծելու «Հայաստանի ձմեռային գեղեցկությունը» ֆոտոպատումը։ Սկսենք Ջրվեժի հատուկ պահպանվող տարածքից, ուր շարունակվում են մեր մարմնամարզական ձմեռային խաղերը… Արևմուտքի ճամբարի 5-րդ դասարանցի Աննա Հարությունյանի խոստովանությունը՝ ես առաջին անգամ էի դահուկ քշում, տեսեք որքա՜ն տպավորվել է…

Ներառական-ամբողջականություն կարող է կազմել և ծովամթերքի շուկան իր մեջտեղով անցնող երկաթուղու հետ: Հետաքրքիր է, բայց Բանգլադեշի շուկան կիսող Րաֆֆի թե Սվաճյան փողոցում ապրող Բանգլադեշի բնակչին թե Բանգլադեշի շուկայով մտնող-ելնողին չես զարմացնի այսպիսի ներառականությամբ… Ինչպես և հունվարյան-հունիսյան սեբաստացի ճամբարներով ամենամյա՝ դրանք ստեղծած-վայելող սովորող-սովորեցնող բնականոն մեթոդով ապրողներին… Այստեղ, երեկ, Արևմուտքի Տունտունիկ TV տաղավարում գրավիչ օրակարգից մի հարց առանձնացրել եմ իմ 915-րդ գրի ավարտի համար. «Ինչո՞ւ չկան, չեն կարող լինել գարնանային, աշնանային ճամբարներ՝ ուսումնական-նախագծային, մեր հունվարյան, հունիսյան ճամբարների նման… թող որ առանց գիտագործնականի, ստուգատեսի»…
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=-3YvktwvbM0?rel=0&showinfo=0]

Չեն եղել, եղել են ուսումնական արձակուրդային նախագծեր մարտի և հոկտեմբերի վերջին շաբաթներում… Ուրախ եմ. եթե հունվարյան ճամբարների հավեսը առաջացնում է (առաջացնո՞ւմ է՝ հարցնում եմ, կրթահամալիրով մեկ) նոր պահանջ, ասենք՝ մարտին, արձակուրդին նախորդող կամ հաջորդող շաբաթում… Երեկ մանկավարժական լաբորատորիայում այս առաջարկն էր քննարկվում: Սպասենք մեր հեղինակած-կազմակերպած հունվարի բարերար ազդեցությանը մեր հեղինակային կրթական ծրագրով փետրվար-մայիս՝ 3-րդ ուսումնական շրջանի վրա. ճիշտ ժամանակն է անհատական, ջոկատային, դպրոցական առաջարկների… Այսօրվա մասնաժողովի օրակարգն էլ այդպիսի հարցեր է նախատեսում։

Ֆոտոխմբագիր՝ Արմինե Թոփչյան
#915

 

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Սենսեյ, երբ բառերն ավելորդ են․․․

Չէ, չէ․․․չեմ նեղացել, ընթերցողը սիրելի անհանգստանում է իմ երեկվա գրից երևի․․․ Հատկապես, որ Տերյանը պիտի մնար ու մնաց-պարտակվեց վերջին մեդիաուրբաթին, Մարմարյա սրահում, բարձրագույն իր ձևի մեջ, որպես գեղարվեստ, բոլորիս ծափերով…

Մի-մի լապտեր դառնանք՝ այս մութ-շփոթը ցրելու համար

Ես, որպես շաբաթ օրվա իմ կարևոր գործ, մասնակցեցի կրթահամալիրի Art TV-ի ամանորի տոնական նախաձեռնությանը. Նառա Նիկողոսյանի հետ կողքից հիանում ենք և´ Մարմարյա դահլիճ-տաղավարով, նրա տոնական հեռուստատեսային վիճակով, և՛ սեբաստացի մասնակիցների տոնական-ոգևորված մասնակցությամբ,

․․․ Հնարավոր է՝ այն պատճառով է, որ մենք վախենում ենք սիրուց…

Պարզ, լուսածածան, հրաշալի՜ գիշեր, Հոս է սրտիս մեջ դիւթանքիդ ալիք․ Ճերմակ երազիդ ցայտքերէն մեղրիկ Պուտ-պուտ կաթեցուր հոգւոյս սիրաջեր։ Այգ-ցայգի սահմանին, գիշերվա ժամը 3-ն է, ու իմ հարավ-արևմուտք նայող պատուհանը բաց