— Գայլը սիրում է, որ անընդհատ նապաստակին ուտի: Կորի գնա՛, չար գայլ, չես ամաչո՞ւմ՝ ընկել ես փոքրիկ նապաստակի ետևից…
Բոլոր 2,5-3 տարեկաննե՞րն են սիրում գայլի ու նապաստակի հայտնի արկածները դիտել։ Մեդիագրադարանի մեր հմայիչ Զառային ու կրթական ծրագրերի կենտրոնի ղեկավարին առաջարկում եմ mskh.am-ի ֆիլմադարանում օր առաջ ունենալ 2-5 տարեկանների ծրագրային մուլտադարանը։

— Հայրիկ, վաղը կլողանամ, որ դու չնեղանաս:

— Ոտս ցավում է, – ասում է Դավիթը:
— Ինչո՞ւ:
— Պարտեզում ընկեր Կարինեի հետ շատ ենք աշխատել:
— Ի՞նչ եք արել:
— Հող ենք փորել, ծաղիկ ենք ջրել, ուրիշ լավ-լավ գործեր ենք արել…

— Մայրիկ, ես ու հայրիկը տղա ենք, իսկ դու աղջիկ ես…

Դավիթը մանգոյի հյութ շատ է սիրում: Մայրիկն արգելում է՝ «շատ եղավ»: Դավիթը թե.
— Մայրիկ, ոտքս շա՜տ ցավում է:
— Ինչո՞ւ:
— Կարող է մանգոյի հյութ խմեմ՝ ցավն անցնի:
Մայրիկը մանգոյի հյութ է լցնում: Դավիթը թե՝
— Շա՜տ-շա՜տ լցրու, որ միանգամից լրիվ ցավն անցնի…

— Հայրիկ, ուզում ես՝ նստի, ես քեզ համար իմ տեսած մուլտիկները պատմեմ, դու լսի…
Ու պատմում է…

— Ոտքերս կեր, մամա ջան, որ լավանան…

— Դավիթը մեծացել է…
— Չէ, դու ես մեծացել, պապիկ ես դարձել…

— Ծիծիկներդ ուզում եմ ուտեմ, մամա…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Չիփսն ի՞նչ է

Բլեյան Դավիթն ու ես փնթի Սեթին էլ, մանրէ դարձած սեթիկներին էլ բոլոր միջոցներով հետապնդում ենք ամենուր, նրանց հետևից մտնում լողարան, տկլորացնում Դավթին, ցնցուղով, ավելի ուժեղ ջրի շիթով գտնում նրանց, հանում բոլոր

Անպատ միջավայրի սովորողը

Ես, գիտե՞ք-իմացեք, երբեք շախմատասեր չեմ եղել. իմ հայրական`Շամխալբեկի տանը փակվող տախտակ՝ շախմատի քարերով երևի միշտ եղել է, բայց չեմ հիշում, որ իմ ավագները՝ Էդվարդը, Գագիկը, Ստեփանը, շախմատ խաղային. ոչ էլ

Մամ, մի ջղայնացի

Կրթահամալիրի տնօրենի կոչը՝ մի քանի ժամ տոնական Երևանում միասին լինելու, մեզ տարավ զբոսանքի, այս անգամ՝ հեծանվային… Դավիթ Բլեյանը, իմ ու Արմինեի քայլարշավ ուղեկցությամբ հեծանվով դուրս եկավ, մարզական-մարտական անցավ Խանջյան փողոցի մայթով դեպի