Դավիթ Բլեյանը մեծ պատրաստակաությամբ հավաքեց-մաքրեց իր սիրելի մարզական ներքնակն ու իր սիրելի մորաքրոջ ամուսին Վահրամի միջոցով ուղարկեց Արևմտյան դպրոց՝ իր ուսուցիչ- ընկեր Մարինեին ու ընկերներին հինգ տարեկան… Մարինեն կեցցե, իրեն բնորոշ խնամքով-շնորհքով իմացիկների մոլորակ է ստեղծում…
– Պա՜պ, արի Քրիստոսի հետքերով գնանք Գեղարվեստ… Գեղարվեստը Մեդիային կպա՞ծ է, պա՜պ…
Րաֆֆու փողոցն անցնելիս որոշեց դադար առնել Մեդիայում…
– Պա՜պ, տիար Գևորգը քանի՞ տարեկան է… արի գնանք, հարցնենք…
Մի՛ նեղացեք ու ուրիշ տեղ, ուրիշ բան մի՛ փնտրեք․ Դավիթն ու իր մետաքսի ճանապարհը․ ճամփորդությամբ՝ քալելով ուսուցումը-հիացումը-մեծացումը… Ով ձեռքից քաշեց, հետը գնաց, մտավ հարցերի՝ Դավթի հետ զրույցի-խոսակցության բեռի տակ, հալալ է իրեն, ես էլ՝ շնորհակալ-երախտապարտ… Հիշեցնեմ, որ այս հինգ տարեկան ճամփորդը անծանոթ տատիկ-ուխտավորների հետ տասնմեկ օր քայլեց ու խոսեց իրեն անծանոթ Երուսաղեմով՝ իր Քրիստոսի հետքերով, ո՞վ գիտի (կիմացվի) ինչպիսի հայտնագործություններ արեց…
Արեն Շահնազարյանի «Հակաճնշում» խորագրով առաջին անհատական ցուցադրությունը նշանավոր «Դալան» ցուցասրահում բերեց ինձ Երևանի աշխարհագրական կենտրոն… Ասենք շնորհավո՜ր ի՛նձ էլ, իմ օժտված սանիկին էլ։ Ինչքան վաղուց չէի քայլել Աբովյանով… Ո՛չ միայն քայլեցի․ Շառլ Ազնավուրի հրապարակում բացօթյա ջազ-համերգ ունկնդրեցի, զարմացած ծանոթացա հե՛նց փողոցում, բարձրության վրա, ապակու մեծ մակերեսներ մաքրող ռոբոտիկերի ցուցադրությանը… Մեր ամեն դպրոցին այսպիսի մի քայլող- մաքրող պետք է։ Մեդիակրթություն իրականացնող մեր մանկավարժությունը, կեցցե՛նք մենք, չդառավ մթնեցումի տարածք, այլ, տեսե՛ք, արևելք-հարավ-արևմուտքի լույսի-արևի-ջերմության, առատ ողողումի, ապակու թափանցիկ աշխարհ… Իսկ ապակին շարունակ մաքրել է պետք… Ես, որ միշտ փախել-անփույթ եմ եղել տնային հոգսերում, ավելի ու ավելի թաղվում եմ ուսումնական տնտեսության խնամքի ճահիճը… Իսկ «Դալան» կոչվող միջավայրը միշտ հավանել եմ։ Երևանը կարոտ է նման պարզ-մարդամոտ միջավայրերի…
Հայոց Երուսաղեմն ինձ համար Մայրավանքն է՝ իր Սրբո Հակոբյանց տաճարով ու նրան կից-շրջակա տարածքով։ Այս ամբողջին անվանում ենք Մայրավանք, ու որքա՜ն ջանքեր գործադրենք, որ այն գործի որպես վանական համալիր՝ վանքապատկան բոլոր ծառայություններով, գիշեր-ցերեկ բաց եկեղեցիներով-աղոթատեղիներով, ժամերգություններով, ուխտավորներով…
Հայկական Երուսաղեմի ուխտավորը հենց վանքում պիտի ապրի-մաքրվի, որ Հաղորդություն ստանա… Մայրավանքը ինձ համար եղավ ու մնաց․ տեսե՛ք՝ կա․ գիշերը, առտու ժամը 5-ին, ես նրա կարոտը քաշեցի… Առանց վանական կյանքով առանձնացումի-ապրումի մի տևական շրջան` ի՞նչ ուխտ… իսկ Մայրավանքի` Սրբ․ Հակոբյանցի 22 խորաններով տաճարում, Ժառանգավորացի-Ընծայարանի ուսանողների մատուցած պատարագը (իսկական պատարագամատույց), մեխվեց-մնաց… Պատարագին ներկա բոլոր ուխտավորներով, Դավիթով ու յոթ տարեկան Արմենով, դարձանք Պատարագի մասնակիցներ, ստեղծող-արարողներ՝ շարժում կար սրահում, որպես գեղարվեստ… Պատարագը, գիտե՞ք, որ Հիսուս Քրիստոսի զոհաբերության խորհուրդն է, նրա անսահման սերը մարդկանց հանդեպ, որոնց համար ինքը զոհվեց․ Սուրբ պատարագը Սիրո Խորհուրդն է… Դպիրները ներկայացնում են ժողովուրդը, և այն, ինչ երգում են, արվում է ժողովուրդի անունից…
Կկարողանա՞նք միշտ ուխտի մեջ գտնվող սեբաստացի ուսուցիչ-սովորող-ծնող-բարեկամներով ակումբ հաստատել` որպես Հաղորդություն՝ շարունակելով քայլել միասին Քրիստոս Ուսուցչի հետքերով…
Կիրակնօրյա ընթերցարան
- Գիտնականներն անվանել են 5 պատճառ, թե ինչու է հարկավոր կարդալ։ Վերջին՝ հինգերորդ պատճառը ըստ գիտնականների՝ ընթերցանությունը բարձրացնում է ընդհանուր ինտելեկտը…
- Կանայք սմարթֆոնները սիրում են սեփական ամուսիններից ավելի։ Այնքան ու այնպես, որ սարքով ժամանակ անցկացնելու սովորությունը նաև կարող է կործանել սիրային հարաբերությունները… Գիտնականներն են պնդում…
Ես հակադրեցի՞ ընթերցանությունն ու սմարթֆոններով ժամանակ անցկացնելը, թե՞ այդպես ստացվեց… Սմարթֆոնը այդպես էլ ընթերցանության գործիք-կազմակերպիչ չի ՞ դառնում… Սրա մասին կրթահամալիրի գիտնականների ուսումնասիրությունը որտե՞ղ կարդանք…
#816