Ներսես Շնորհալի, 12-րդ դար

Առաւօտ լուսոյ,
Արեգակն արդար,
Առ իս լոյս ծագեա:

Բըղխումն ի Հօրէ,
Բըղխեա ի հոգւոյս,
Բան քեզ ի հաճոյս:

Գանձդ ողորմութեան,
Գանձիդ ծածկելոյ
Գըտող զիս արա:

Դուռն ողորմութեան,
Դաւանողիս բաց,
Դասեցո վերնոցն:

Երրեակ միութիւն,
Եղելոց խնամող,
Եւ ինձ ողորմեա:

Զարթիր, Տէր, յօգնել,
Զարթո ըզթմրեալս,
Զուարթնոց նըմանիլ:

Էդ Հայր անսկիզբն,
Էակից Որդի,
Է միշտ սուրբ Հոգի:

Ընկալ զիս, գըթած,
Ընկալ, ողորմած,
Ընկալ, մարդասէր:

Թագաւոր փառաց,
Թողութեանց տուող,
Թող ինձ զյանցանս:

Ժողովող բարեաց,
Ժողովեա եւ զիս
Ժողովս անդրանկաց:

Ի քէն, Տէր, հայցեմ,
Ի մարդասիրէդ,
Ինձ բժշկութիւն:

Լեր կեանք մեռելոյս,
Լոյս խաւարելոյս,
Լուծանող ցաւոյս:

Խորհրդոց գիտող,
Խաւարիս շնորհեա
Խորհուրդ լուսաւոր:

Ծնունդ Հօր ծոցոյ,
Ծածկելոյս ստուերաւ
Ծագեա զլոյս փառաց:

Կենարար փրկիչ,
Կեցո զմեռեալս,
Կանգնեա զգլորեալս:

Հաստեա հաւատով,
Հաստատեա յուսով,
Հիմնեցո սիրով:

Ձայնիւս աղաչեմ,
Ձեռօքս պաղատիմ,
Ձիր բարեաց շնորհեա:

Ղամպարամբ լուսոյ,
Ղեկավար ճարտար,
Ղօղեալս ամրացո:

Ճառագայթ փառաց,
Ճանապարհ ինձ ցոյց,
Ճեպել ի յերկինս:

Միածինդ Հօր,
Մոյծ զիս յառագաստ
Մաքուր հարսանեացդ:

Յորժամ գաս փառօք
Յահագին աւուրն,
Յիշեա զիս, Քրիստոս:

Նորոգող հնութեանց,
Նորոգեա եւ զիս,
Նորոգ զարդարեա:

Շնորհատու բարեաց,
Շնորհեա զքաւութիւն,
Շնորհեա զթողութիւն:

Ուրախացո, Տէր,
Ոգւոյս փրկութեամբ,
Ոյր վասն եմ ի սուգ:

Չար մշակողին,
Չար սերմանց նորին
Չորացո զպըտուղն:

Պարգեւիչ բարեաց,
Պարգեւեա իմոց
Պարտեացս թողութիւն:

Ջուր շնորհեա աչացս,
Ջերմ հեղուլ զարտօսր,
Ջնջել զյանցանս:

Ռետինդ քաղցու,
Ռամ հոգւոյս արբո,
Ռահ ցոյց ինձ լուսոյ:

Սէր անուն Յիսուս,
Սիրով քով ճըմլեա,
Սիրտ իմ քարեղէն:

Վասըն գըթութեանդ
Վասն ողորմութեանդ,
Վերստին կեցո:

Տենչալւոյդ տեսլեամբ
Տուր ինձ յագենալ,
Տէր Յիսուս Քրիստոս:

Րաբունդ երկնաւոր,
Րոտեա զաշակերտս
Րամից երկնայնոց:

Ցօղ արեան քո, Տէր,
Ցօղեա ի հոգիս,
Ցընծասցէ անձն իմ:

Իիւծեալըս մեղօք,
Իիւծեալ աղաչեմ,
Իիւսել ինձ բարիս:

Փրկիչ բոլորից,
Փութա զիս փրկել
Փորձութեանց մեղաց:

Քաւիչ յանցանաց,
Քաւեա զօրհնաբանս,
Քեզ երգել զփառս:

Սուրբ Աստուածածնին բարեխօսութեամբ.
Յիշեա, Տէր եւ ողորմեա:

Լուսանկարը՝ Արփի Սահակյանի։

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ընթերցում Նոր Կտակարանից

Երանիներ․ կարդում է Աշոտ Բլեյանը

Ահա այսպիսի անկախություն. կամ տարածաշրջանից արտաքսված Հայաստան

Տպագրվել է «Հայկական Ժամանակ» օրաթերթի՝ 2002 թվականի սեպտեմբերի 21-ի համարում Երեւանի քաղաքապետի եւ Կենտրոնի թաղապետի պաշտոնը փաստացի յուրացրած Ռ. Քոչարյանը հերթական վոյաժն էր կատարում քաղաքի իր ավիրած քուչեքով՝ այլեւս զարմանալու եւ արձագանքելու ընդունակությունը կորցրած խալխին եթերով նորից հաստատելով՝ ասֆալտ

Արձան Խաչատուր Աբովյանին

Հովհաննես Թումանյան Տպագրվել է «Հասկեր», № 5, էջ 130 – 131, 1911 Խաչատուր Աբովյանը ծնվել Է Երևանի Քանաքեռ գյուղում, 1804-5 թվականին։ Նա երեխուց աչքը բաց արավ, տեսավ, թե ինչ անասելի նեղություն