Լավ է, որ «Երևանյան բլուրներ. Երևանը բլուրների վրայից» նախագծին միացել են Փափազյան Սոնան ու Դպրոց-պարտեզի իր ընկերները։

Ես շատ ջանքեր գործադրեցի, սեբաստացիներ բոլոր տարիքի, որ կրթահամալիրի բրենդը, նրա կենտրոնը, դառնա ոչ թե Մարմարյա սրահը (լա՜վ՝ ոչ միայն), այլ նախ և առաջ՝ «Սեբաստիա» մարզադաշտը… հիմա նաև՝ դպրոցական բակերն առանց բացառության… Տնօրեն-կազմակերպիչ-ուսուցիչներ մեր, սեբաստացիները բոլոր տարիքի, որտեղ էլ լինեք, կա՛մ միացել եք, կա՛մ կմիանաք մեր այս ջանքերին, որ մեր բակերն իրենց ներթաղային պատշաճ անցումներովլինեն ամենահետաքրքիր, մատչելի, գրավիչ անկյունները՝ ոչ միայն կրթահամալիրի մեր Բանգլադեշի, այլև քաղաքի, մեր կյանքի՝ որպես կրթական միջավայր ու բակային դպրոց… Մեր միասնական տոնին հարկ է, Առնոլդ Բլեյան, գալ այսպիսի նվերով, ու դրա համար փողոցից տուն չգնալ… Հոկտեմբերը, նոյեմբերը, ո՜ւխ, ի՜նչ շրջան են այս ծրագրված գործն առաջ տանելու համար… Իսկ այսօր «Սեբաստիա» մարզադաշտերում միասնական մարզական պարապմունքի են սեբաստացի ուսուցիչները, բոլորը… Սրան, իհարկե, կանդրադառնանք։

Գեղարվեստի դպրոցում վարպետության դասերի շարքը շարունակում է էլի մեր հայրենակիցը ու էլի Գերմանիայից՝ Սամ Գրիգորյանը։

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ինքնադրսևորվելը՝ սեբաստացի լինելու-մնալու պայման ու սեբաստացի դառնալու որոշիչ գործոն

Գիրն սկսելու և ավարտելու համար ինձ մի ժամից քիչ ավելի մնաց. էլի ոգևորվեցի ընթերցանությամբ՝ իմ ուշադրության կենտրոնում շարունակում են մնալ ներհայաստանյան կյանքի բոլոր փոքր ու մեծ դրսևորումները՝ տնկիի, ծիլի… ծաղկի

Նոր դպրոցի նորաբաց նախակրթարանի նվեր-լողավազան

Կարևոր էր, որ սեբաստացի ուսուցիչների հեծանիվ բարձրանալու 1-ին խմբի պարապմունքը կայացավ երեկ, օրվա վերջում: Մեր նոր գործընկերը՝ մանկապատանեկան մարզադպրոցը՝ իր ղեկավարներով, մարզիչներով, բարեխիղճ-սիրով պատրաստվել էին 1-ին հանդիպմանը, 12-13 սկսնակ հեծանվորդ-ուսուցիչներ

Դինոզավրերն այսօր՝ օդում, ջրում, ցամաքում… տիեզերքում…

Դու էլ արի, Նորեկ տարի, Գըլխիս վերից Անցիր — գընա…. Անհետ, անտես Կորչենք, ինչպես Ջոկ հընչյուններ Մի մեծ երգի,– Լոկ հյուլեներ Տիեզերքի: Հովհ. Թումանյան Գևորգ Հակոբյանի հետ, ինչպես մանրակրկիտ-արշավական, հասել էինք Դպրոց-պարտեզ՝ ետևում թողնելով Մայր