«Մոմցելիձե-Բլեյան ընտանեկան Ամանոր» ուսումնական նախագծով, հունվարի 1-ին մենք շարունակեցինք մեր թափառումները տոնական Թբիլիսիում: Դավիթը ճոպանուղու բարձունքից տեսավ Կասպից ծով թափվող Քուռ գետը… Սա այն գետն է, որ ներառել է Դավթի ամենօրյա ճանապարհի ընկեր Հրազդանը, Դավթի 2016-ի հայրենագիտական բարձունք՝ Արաքսը… Հետո մենք եղանք Սուրբ Գևորգ վերանորոգված եկեղեցում, անակնկալ հանդիպում ունեցանք վանաձորցի հարգելի տիկնանց մի խմբի հետ, որը առաջնորդում էր մեր Արամազդ Ղալամքարյանի մայրիկը: Թբիլիսին լեցուն է ամեն կարգի հայերով…ես՝ ինչպես բանգլադեշում, Դավիթ Բլեյանն էլ՝ ինչպես տանը… այս անգամ իր վրաց եղբայր՝ Նիկոլոս Մոմցելիձեի հետ: Տեսանյութը, որ սիրով ձեզ համար նկարել, մոնտաժել է վրացերենը վերջնականապես չմոռացած Արմինե մայրիկը, ներկայացնում եմ առանց մեկնաբանության: Դիտեք տեսանյութը, իսկ ես շտապում եմ խաշի:

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=uyvKKHs4UP0?rel=0&controls=0&showinfo=0]

#543

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Խորանանք՝ խութերը շրջանցելու համար

Միշտ զարմացել եմ, ասենք, Եգիպտոսի կամ այսօր՝ Սիրիայի… Ուկրաինայի վրա… Ո՞նց է, որ երկրի մի մասում պատերազմ է, մարդիկ են զոհվում, ահաբեկչություն է, իսկ քիչ էն կողմում մարդիկ ապրում են

Իմ գրի նման անընդհատ, Ստեփանի պարի նման զորեղ

Երգեր երգեցէք հինէն ու նորէն — Տօն է այս գիշեր — Գոյատեւելու տօնն է այս գիշեր Զահրատ Գևորգ Հակոբյանի, Լիանայի՝ իրենց մաթեմատիկոս գործընկերների և սովորողների բարեխիղճ հետևողանկանությունն ինձ հիացնում է.

Համահավաք ԲԱՆականություն-2016. հայկական քաղաքաԿՐԹՈՒԹՅԱՆ հարացույցը

Tert.am-ի «Ստեղծագործական Հայաստան» մեդիանախագծին է միանում, թերևս, ամենակարևոր ու զգայուն ոլորտը՝  կրթությունը: Այն նախասահմանված է որպես երկրի բանականություն, անվտանգության,  մարդու և ամբողջական էթնոսի ազատության ու բարոյականության ցուցիչ: Եվ սահմանված է