«Մոմցելիձե-Բլեյան ընտանեկան Ամանոր» ուսումնական նախագծով, հունվարի 1-ին մենք շարունակեցինք մեր թափառումները տոնական Թբիլիսիում: Դավիթը ճոպանուղու բարձունքից տեսավ Կասպից ծով թափվող Քուռ գետը… Սա այն գետն է, որ ներառել է Դավթի ամենօրյա ճանապարհի ընկեր Հրազդանը, Դավթի 2016-ի հայրենագիտական բարձունք՝ Արաքսը… Հետո մենք եղանք Սուրբ Գևորգ վերանորոգված եկեղեցում, անակնկալ հանդիպում ունեցանք վանաձորցի հարգելի տիկնանց մի խմբի հետ, որը առաջնորդում էր մեր Արամազդ Ղալամքարյանի մայրիկը: Թբիլիսին լեցուն է ամեն կարգի հայերով…ես՝ ինչպես բանգլադեշում, Դավիթ Բլեյանն էլ՝ ինչպես տանը… այս անգամ իր վրաց եղբայր՝ Նիկոլոս Մոմցելիձեի հետ: Տեսանյութը, որ սիրով ձեզ համար նկարել, մոնտաժել է վրացերենը վերջնականապես չմոռացած Արմինե մայրիկը, ներկայացնում եմ առանց մեկնաբանության: Դիտեք տեսանյութը, իսկ ես շտապում եմ խաշի:

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=uyvKKHs4UP0?rel=0&controls=0&showinfo=0]

#543

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ավագ շաբաթ` հեղինակային կրթական ծրագրով

Շաբաթ օրով կարևոր է արձանագրել, որ չնայած բուռն ընթացած ուսումնական հինգ օրերի, ստուգատեսների խաչմերուկի, կրթահամալիրը բոլոր ուժերով պատրաստվում է հաջորդ` միայն նախագծային ուսուցման շաբաթին… Մանկավարժական լաբորատորիայում երկու ժամ տևած ու

Ծանոթ ճանապարհը հետաքրքիր չէ․․․

— Անծանոթ ճանապարհն է հետաքրքիր… ,- կրկնում էր Դավիթ Բլեյանը՝ Արագածի հարավային գագաթը նվաճելու ողջ ճանապարհին, երբ մենք ուզում էին, անվտանգությունից ելնելով, իրեն շեղել հալոցքից փրկված ձյան շերտին մոտենալուց։ Արագածի

Այո, այսպես, մեղրոտ շուրթերով եմ սկսում իմ օրը, գիրը, հավաքը

Ձեր ժամո՞վ էլ առտու 4-ն է ուղիղ, ձեր պատշգամբի՞ց էլ լուսինն է նույն՝ այսքան կլոր ու լուսերես՝ կախված վերևում, ու Նորքի բարձունքը՝ կայծկլտացող, վեր խոյացած աշտարակով հառնում․․․ Բա ինչպե՞ս եք