«Մոմցելիձե-Բլեյան ընտանեկան Ամանոր» ուսումնական նախագծով, հունվարի 1-ին մենք շարունակեցինք մեր թափառումները տոնական Թբիլիսիում: Դավիթը ճոպանուղու բարձունքից տեսավ Կասպից ծով թափվող Քուռ գետը… Սա այն գետն է, որ ներառել է Դավթի ամենօրյա ճանապարհի ընկեր Հրազդանը, Դավթի 2016-ի հայրենագիտական բարձունք՝ Արաքսը… Հետո մենք եղանք Սուրբ Գևորգ վերանորոգված եկեղեցում, անակնկալ հանդիպում ունեցանք վանաձորցի հարգելի տիկնանց մի խմբի հետ, որը առաջնորդում էր մեր Արամազդ Ղալամքարյանի մայրիկը: Թբիլիսին լեցուն է ամեն կարգի հայերով…ես՝ ինչպես բանգլադեշում, Դավիթ Բլեյանն էլ՝ ինչպես տանը… այս անգամ իր վրաց եղբայր՝ Նիկոլոս Մոմցելիձեի հետ: Տեսանյութը, որ սիրով ձեզ համար նկարել, մոնտաժել է վրացերենը վերջնականապես չմոռացած Արմինե մայրիկը, ներկայացնում եմ առանց մեկնաբանության: Դիտեք տեսանյութը, իսկ ես շտապում եմ խաշի:

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=uyvKKHs4UP0?rel=0&controls=0&showinfo=0]

#543

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

«Թավշյա հեղափոխություն չի լինում»․ հեղափոխություն՝ չբերած թավիշով․․․

«Իմ վաղեմի երազանքը հիմա տեսում եմ Ձեր և Ձեր հրաշալի Կյանքի դպրոցի մեջ։ Սա Աստծո օրհնությունն է»։ Քանդակագործ, պոետ, լրագրող, պրոֆեսոր, գրող, ուսուցիչ, չորս երեխաների հայր Մասիմո Լիպիին՝ Ֆլորենցիայի հետ

Հայոց աշխարհիկ․․․ ի՜մն ես

Արսեն Աղաջանյանը առիթը պիտի բաց չթողներ իր ընկերների՝ Վիգեն Ավետիսի, Արմեն Դարբինյանի, Արտյոմ Կոնստանդյանի ծննդյան օրը միասին, մի սեղանի շուրջ նշելու, իրեն բնորոշ մարդասիրությամբ, էսթետիկայով․․․ Շնորհակալ եմ, որ ես էլ էի

Գո՜ւնդ անեմ, գունդ անեմ, գունդ անեմ…

Ծեսն այսպես, իրական-իսկական կյանքով է լինում․․․ իմ այս սեբաստացի կինոյի պես․․․ Աստղիկի արթնացումը, աչքերը բացելուց մինչև ծնողական անկողնուց սահել-իջնելը, մոր տաքուկ ծոցը բաց թողնելը, որպես վավերագրություն,  հակառակ Արմինեի սպառնալիքների (մարդու