Կրթությունը մեր իրականության մեջ ծառայություն է իրականացում` առանց պատվիրատուի, չես հասկանում՝ ում է ուղղված, մինչդեռ պետք է կոնկրետ հերոս ու կոնկրետ պատվիրատու ունենա: Հերոսը երեխան է, իսկ տեսադաշտում երեխայի ապրած ժամանակը պետք է լինի, և պարտադիր չէ, որ այն համապատասխանի ծնողների պատկերացումներին: Կրթությունը պետք է համաքայլ քայլի ժամանակի հետ: Ֆորմալ կրթությունը զերծ է սրանից: Միշտ ուշացած, միշտ ժամանակավրեպ ու թսթըս լինելն է, որ փչացնող ազդեցություն ունի:
«Թարմ ուղեղով» հաղորդաշարի հյուրն է «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի տնօրեն Աշոտ Բլեյանը:

[embedplusvideo height=”283″ width=”450″ editlink=”http://bit.ly/1RsOR71″ standard=”http://www.youtube.com/v/eQfiDwf46U8?fs=1″ vars=”ytid=eQfiDwf46U8&width=450&height=283&start=&stop=&rs=w&hd=0&autoplay=0&react=1&chapters=&notes=” id=”ep9780″ /]

Աղբյուրը

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Էս «չեղարկումը» որտեղի՞ց մտավ մեր կյանք ու դարձավ մեր նորաբանությունների բառարանի բեսթսելերը…

«Պոզդնի» ազգ ենք. ցանկացած կարևոր քննարկում ուշացած ենք սկսում… 1in.am-ի լրագրող Սիրանուշ Պապյանի հարցազրույցը։

Հույսը ինքնակազմակերպումն է․ երբ Երևանի կենտրոնն իմաստ է ստանում

Բաղրամյան պողոտայում անցկացվող նստացույցով Երևանի կենտրոնն իմաստ ստացավ, ազնվացավ, և այսօր նստացույցը Հայաստանի ամենահետաքրքիր բանն է։ Այս մասին Epress.am-ի հետ զրույցում ասել է «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի տնօրեն Աշոտ Բլեյանը։

Ես խոսել, խոսում եմ ու կխոսեմ Հայաստանի մարդու հետ ու մարդու համար

Ես փորձում եմ, որ մարդը Հայաստանում հանդես գա որպես անհատ, ազատ բռնությունից, ճնշումից, մտքի սահմանափակումից, ազատ ու պատասխանատու ինքն իր, իր Աստծո առաջ։ Աստված Սէր է։ Ես լսում եմ, երբ