Հիշում եք` հուլիսի 27-ի իմ գրում խոստացել եմ. «Իմ օրվա ամեն ինչը՝ իմ կյանքը, իմ օրվա գիր չեմ բերելու, հետևե՛ք իմ օրագրին, այն անընդհատ է՝ մինչև սեպտեմբերի 4-ը 2015-ի, հետո՝ կպայմանավորվենք… ես իմ ընթերցողին հենց այնպես լքողը չեմ»…

Իմ խոսքի տերն եմ: Ասել եմ` իմ ամեն օր վարվող բլոգում օրվա գրերը դարձան կրթահամալիրի տնօրենի անընդհատ էլեկտրոնային նամակներ, որտեղ ոչ միայն կրթահամալիրային խնդիրներ են ու լուծումներ՝ քաղաքային-թաղային, հանրային, հանրապետական… Ահա այս 440 գիրը թերթեք, կարդացեք` ինչ չէիք կարդացել, խոսենք, պայմանավորվենք:

2015-2016 կրթական շքերթի 5-6 տարեկան մասնակիցները:
Լուսանկարները՝ Արմինե Թոփչյանի:

2015-2016 ուսումնական տարում հեծանիվը՝ հանրակրթական մարզաձև. հեծանվային շքերթ:
Լուսանկարները՝ Արմինե Թոփչյանի:

Տոնական-ծննդյան շնորհավորանք մեդիաուրբաթ Մարմարյա սրահում:
Լուսանկարները՝ Արմինե Թոփչյանի:

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Իմ խոհերի նման անտես, իմ աստղերի նման արթուն… օգոստոսի պես հասուն…

Թափառումը-զբոսնելը-ճամփորդությունը (կարդացեք որպես հոմանիշներ) մեթոդ է, որով ես ապրում եմ-գործում եմ-կամ (էլի կարդացեք որպես հոմանիշներ) Երևանում, Բանգլադեշում, աշխարհում… Թե չէ՝ ես վաղուց թողել էի այս «քաղաքն աղմկոտ», այս Բանգլադեշը տարտամ…

Ա՜հ, այս կյանքն աղվոր, որքա՜ն դանդաղ է․․․

Է՜հ, քիչ մը արագացնենք․․․ Գարունի բերած ծաղիկը-տաքը-շարժումը՝ բոլորը մեկում, հեծանվային ընթացքի ձևով ինձ նոր  թարմություն փոխանցեցին։ Երեկվանից ես ամբողջական-ներառական եմ՝ ներդաշնակ իմ ֆիզիկական-հոգեկան-ինքնավար վիճակով։ Ես հեծանվի վրա եմ․․․ Շնորհակալ եմ

Ի՞նչ կլիներ, եթե… 183 գիր բլոգային եթերում անընդհատ

Ի՞նչ կլիներ, եթե… Ես առտու 04-ին չարթնանայի, չսկսեի իմ օրը, ինչպես այս շաբաթ օրով՝ դեկտեմբերի 20-ին… Մինչ Արմինեն ու Դավիթը զբաղված էին իրարով, իրիկունը 10-ին շատ մոտ, ես անջատվում էի, միայն