Լրագրողները հիմա էլ ամենաշատն ինձ սկսում են հարցնել Սահմանադրական փոփոխությունների մասին… Մեկը չեղավ՝ լուրջ պատրաստված գար ու խոսեինք «Ամառային դպրոց» 2015-ի մեր նախագծերի, ամառային պարտեզների, անընդհատ բաց ու յուրաքանչյուրին ողջ ամառ մատչելի մեր ֆիզիկական կրթական աշխարհի մասին…

Սահմանադրության տեքստի մասին ես չխոսեմ, խոսեմ հիմնական օրենքի ընդունման, նրանում փոփոխություններ կատարելու եղանակի մասին՝ եղանակ, որ ինչպես երեքի դեպքում էլ  (1995, 2005թ փոփոխություններ, ներկայումս առաջարկվող փոփոխություններ)առաջաբանում է անփոփոխ գրված. «ապահովելու համար սերունդների ազատությունը, ընդհանուր բարեկեցությունը, քաղաքացիական համերաշխությունը, հավաստելով հավատարմությունը համամարդկային արժեքներին…» Եթե, իհարկե, սրանք խոսքեր չեն, այլ մեր ազատ կամքով 1991թ. հանրաքվեով ընդունված  հահանրապետական սահմանադրական կարգ:

Հետևեք իմ օրագրին. սա խոսակցություն է մյուս գրերում շարունակվող…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Պապի օրհնած ինտերնետը, որպես Աստծո պարգև՞

Օրվա գիրն սկսենք Դավթապատումով. — Ինչի՞ են ասում կրծկալ, որովհետև ծիծիկը կրծումա… — Դավիթ, ո՞ւր ես գնում,- հարցնում եմ լվացարանի աթոռակից իջնող Դավթին,-արի՝ սրբենք մռութդ, նոր գնա… — Չէ, չթողեցիր՝

Վազգեն Սարգսյանի հետ իմ դեմառդեմ հանդիպումը

Վազգեն Սարգսյանի հետ իմ դեմառդեմ հանդիպումը, հարաբերությունների նոր մակարդակի առերեսումը կայացավ 1998-ի փետրվարին… Մինչ այդ, 1995-1997-ին, ընդամենը երկու տարում, Վազգենը  փաստացի թիվ մեկ իշխանություն էր դարձել. մեկուսացրել-վնասազերծել-ֆիզիկապես իրենից կախված էր

Իմ գիրը` որպես նոր հասարակության ֆլեշմոբի մի հրավեր

Հեռագիր-արձագանք 1990-1995թթ. ՀՀ ԳԽ պատգամավոր, 1995-1997թթ ՀՀ ԱԺ պատգամավոր, 1988-ի Շարժումից իմ ընկեր Բագրատ Ասատրյանի այս դիմումին։ Միանում եմ, որպես 1990-1995 թթ ԳԽ պատգամավոր, ինչպես համահեղինակ՝ Աշոտ Բլեյան. Հայաստանի Հանրապետական