Արևիկ Տատինցյանը, իմ միջնեկ թոռնուհին, պարգև դարձավ՝ իր օրն անցկացնելով մեզ հետ, մեր տանը, Դավթի ու Արմինեի հետ… դեռ մի կտոր էլ ինձ բաժին հասավ… «Լավագույն պապիկին աշխարհի» տուփով ինձ շոկոլադ է բերել: Իմացավ, որ ես հուզվեցի… Հիացանք Արևիկով, կեցցե՛ս, Տաթև Բլեյան, Արևի-մայրիկ… էլի բեր… Մենք որ մեր մորից նեղանում էինք, հորս բողոքում, ասում էր՝ շան տղա, որ ինքը չլիներ, ձեզ որտեղի՞ց բերեի… Սիբիրի աքսորի՞ց: Մենք՝ 6-ից չորսս, ծնվել ենք Սիբիրյան աքսորից՝ 1944թ-ից հետո. Գագիկը՝ 1947-ին, Էմման՝ 1950-ին, Ստեփանը՝ 1953-ին, ես՝ 1955-ին:
Այսօր ինձ համար երախտագիտության մշտական օր է. Կարինե Ջանոյանի ծննդյան օրն է… Շուշանն ընդհատեց իր ուսումնական պարապմունքը՝ մեկ օրով վերադարձավ Գյումրիից: Իհարկե: Իմ աղջիկներն արժանի մայր ունեն, իրենք՝ միշտ պարտական, միշտ խնամակալ…