Թումանյան թերապիան՝ իրիկնային ամենօրյա ընթերցումը բարձրաձայն ու ձեզ համար, mskh.am-ի եթերում, ինձ օգնում է նաև նոր տարում կարգավորելու քունս, ոչ միայն հասնելու խաղաղությանը իմ հոգու, այլև բերելու այն ձեզ… Երեկ
Ուսումնական Արագածոտն․․․ Մուղնիի դպրոցում մեր երեկվա անուշով-թեյի կլոր սեղանի շուրջ մանկավարժական զրույցը մնաց. մի կողմից՝ սեբաստացիների խումբը, մյուսում՝ Մուղնիի բարեհամբույր ուսուցիչների, իրենց ընդունակ-տնօրեն Գրետա Համբարձումյանի առաջնորդությամբ․․․ Բողոքել չկա. ես գիտեմ
Ես ի վերջո խոսքը բանավոր, կենդանի ապրումը օրվա-տարվա, բերում եմ տեքստի… Օրագիրն իմ անընդհատ այստեղից է գալիս․․․ Տարեվերջյան այս հարցազրույցը 1in.am-ի խմբագրությունում զրույցից հետո ԶԼՄ-ի կայքում կարգին չեմ էլ լսել,
Մարկեսի կենսախնդության ամանորյա այս փնջից իմ ընտրած առաջնագիրն է իմ թվով 1259-րդ պատումի, որպես անընդհատ օրագիր։ Հրավերները միշտ դիտել եմ որպես տեղեկացում՝ ազատ պարտավորություններից, վրիպելուց, նեղանալուց։ Գյումրիում, որքան էլ որ
Ձմեռ պապը ո՞նց իմացավ, որ Ամանորին Գյումրիում ենք, որ Դավիթը քնում-երազում է չմուշկների մասին․․․ Դավիթն ինքնուրույն հագնում-հանում-մեծացնում-փոքրացնում է կարմիր-խորոտ չմուշկները, հյուրանոցով մեկ չմշկում․․․ Բոլորի և՛ աչքը Դավթի չմուշկներին է, և՛
Երևան-Գյումրի գնացքում ենք։ Հայտարարված 7։55-ին գնացքը շարժվեց․․․ Մեծացող տղա, մեծացող հոգսեր․․․ — Դավիթ,- ասում եմ,- վեց տարեկան դարձար՝ ծախսն ավելացավ, արդեն տոմս ենք գնում, քեզ պահելը գնալով հեշտ չի լինի․․․
Գյումրիում եղանակը՝ ոնց որ Երևանում, լրիվ աշնանային․․․ ձյան ոչ մի հետք, թաց, մեղմ, արևը՝ ծառերի ճյուղերի մեջ խճճված․․․ Այդպես և երեք ժամ տասնհինգ րոպե տևած ողջ ճանապարհին։ Լավագույն դեկտեմբերի 31-ն
Երբ դուք, սիրելիներ, իմ օրվա գրից անպակաս դարձած ընթերցող լսարան, կստանաք մուտք՝ թվով 1255-րդն այս թերթելու, Արմինեի ու Դավթի հետ անցած կլինենք գնացքի ճանապարհը մինչև Գյումրի… Սովորականի պես ես հաստատում
Դուք որոշեք, ընթերցող գրի, հայտնի պատվիրանը Ուսուցչի խախտո՞ւմ են Հայ Առաքելական եկեցեղու սպասավորները այսպիսի տեսանյութով․․․ Տեսանյութը, իհարկե, որպես արված գործի հաշվետվություն, ձև, կարելի է օգտագործել․․․ Չնայած, էլեկտրոնային, դրամական փոխանցումների հայաստանյան