Ոտքից, գլխից, թե սրտից է խոցում մեզ… Հայաստանում Իրանի կրթության և մշակույթի կենտրոնի փոխնախագահ Փարսին Քազեմինի այցի մասին պատմել եմ իմ երեկվա գրում… Եվ տեսեք՝ իմ գրասեղանին Փարսինի նվիրած երեք
Երեկ ու մեկէլ օրը իջնող առաջին ձյունով 2018-ի՝ մեկի առավոտը, մյուսի իրիկունը, իրար միացան մի շարունակություն-տրամադրության մեջ. Լիլիթ աղջիկ, աղջիկների տրիո՝ Լիլիթ, Շուշան, Տաթև, կարոտել եմ, ախր, չե՜նք հանդիպում կարգին…
Իջնում էր ձյունը… Ադամոյի այս երգն է՝ իմ սերնդին քաջածանոթ-սիրելի, որ հայերենացրել, վերադարձնում է Լիլիթ Բլեյանը «Կանաչ արև» ձայնասկավառակում, որը այնքա՜ն հավանեց հարազատ քաղաք դարձած Գյումրին՝ շնորհիվ գյումրեցի իմ նշանավոր ընկերներ
Հրաշալի շաբաթ երեկո էր՝ ընտանիքով Առնոլդենց-Աստղիկենց հարկի տակ. Անդրեան շատ բան է փոխել ինձ հարազատ տարածքում։ Հավաք էր սիրելի կազմով՝ Առնոլդի մայրիկ Մարինեով, քույրիկ Անուլիկով, Դանիել ու Արամ եղբայրներով, հայր
Խոստովանում եմ, որ աղոթքի պես մնացել է իմ հոգում, որ առավոտվա 5-6-ի արանքում ֆեյսբուքի իմ սովորական թափառումով Արմինեի էջում, նրա ուղիղ եթերում հանդիպեցի՝ ապշեցի-լսեցի մինչև վերջ․․․ հունվարի 12-ի սեբաստացիական մեդիաուրբաթ
Արմինեն, գիտեք, լավ խոհարար է. չեք մոռացել նաև, որ տղամարդու սիրտ տանող ճանապարհն անցնում է խոհանոցով․․․ Մինչև մեր տան խոհանոց երեկ իրիկուն ես երկար քայլեցի․․․ քաղաքում խցանում էր նորից․․․ Հեծանվի
Երևանագետ՝ ճարտարապետ-պատմաբան Սերգո Տոնոյանի հետ «Հարթակում» սկսված սիրելի-լսելի խոսակցությունը մեծ թվով տարատարիք ճամբարական սեբաստացիների հետ Գեղարվեստի «Հարթակում» հո չավարտվե՞ց․․․ շարունակեցինք միասին քայլել Սերգոյի հետ Երևանի կրթահամալիրի Բանգլադեշում․․․ Կարողացանք զարմացնել երևանագետին․․․
Ճանապա՜րհ եմ ասել Ջավախք աշխարհի մեր գործընկերների 20-ի չափ սովորողների՝ սեբաստացիական ուսումնական նախագծային ճամբարի մասնակիցների. Նասլեդը և ընկերները, Արման Երանոսյանն ու մի խումբ սեբաստացիներ այսօր հեծանվային երթով կանցնեն Երևանյան լճով,
Թող իմանա ողջ աշխարհը… Իրիկունը ուշ՝ 10-ի 11-ի արանքում, ես սկսում-շարունակում եմ իմ զրույցը Հովհաննես Թումանյանի հետ, որպես ռեժիմային ուսումնական աշխատանք… Կարգապահ-ստեղծական աշխատանք պիտի դառնա այս նախագիծը, ինչպես իմ բլոգապատում-օրագիրը…
Հավեսի՞ մանկավարժություն, այո, ու մեր ջանքերն էլ-գործն էլ, բառեր եմ փնտրում բառարանից հայոց, հավեսի գցելն է, հավեսի բերելը… էս անհավես խալխին, ինքներս մեզ անընդհատ հավեսի մեջ պահելը, մեր մարդուն, որ