Մի բաց նամակ ամենքին

Հիմա, երբ Զանգին այնպես է խուժել իմ կյանք-աշխատանք-ընտանիք-ինտիմ, տնօրինում է իմ ժամանակը, երկուշաբթիից ուրբաթ-շաբաթ… այսօր նաև՝ կիրակի, իմ մտքերը Զանգիի հետ են, նրա ջրերի, ավազանի, նրա բնակիչների, ես ինձ բռնացրի,

Հարության ուժի մասին… գիր

Աստղիկ Բլեյանն իրիկվա հետ ուրիշ է դառնում, ավելի ու ավելի, որքան քնի ժամը՝ ինը, մոտենում է․․․ Էս մանկապարտեզի հրեշտակը սկսում է գզել մորը, Դավթին․․․ Արմինեն ու Դավիթը միավորում են իրենց

Չհանձնվել տապին. գրոհով վայելել հուլիսը…

Սա հենց իմ ուզածն է, իմ սրտովը, հուլիսյան մեր զարգացումը՝ մուտքը Արևելյան դպրոց՝ ճամբարով… 6 տարեկանների համար ո՞ւմ մտքով է ավելի մարդասիրական բան անցնում հուլիսյան այս օրերին Երևանում, կրթահամալիրի Բանգլադեշում…