«Մեր հանրակրթական դպրոցներում արձակուրդներից հետո դպրոցների դռները փակեցին և վերջ, երեխան գիտի, որ դպրոցի հետ գործ չունի: Մինչդեռ ոչ ֆորմալ կրթության հսկա տարածքը բաց է: Ամռան երեք ամսում երեխան ինչո՞վ է զբաղված»,-Factor TV-ի հետ զրույցում նշում է «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի հիմնադիր, տնօրեն Աշոտ Բլեյանը:

Նրա խոսքով`մենք մոռացել ենք կրթական միջավայրի մասին և մեկուսացել դրանից, մինչդեռ կրթությունը մի բան է, որն ազդում է 24 ժամ անընդմեջ. «Մեր հանրակրթական դպրոցները գրավիչ չեն, մինչդեռ կրթական միջավայրը պետք է թերապևտիկ նշանակություն ունենա հասարակության համար, պետք է բուժի: Մեզանում, ցավոք, այն բուժիչ նշանակություն չունի, հակառակ ազդեցություն ունի»: Որքանո՞վ են մեր դպրոցներն ու բուհերը ինքնավար և անկախ. մեր զրուցակիցն այն համոզման է, որ վերջին 7 տարում հասարակությունն ուներ այդ հնարավորությունը, որը, սակայն, ձեռքից բաց թողեց. «Կա վախ և ամենասովորական ինքնապաշտպանություն, մարդիկ չեն ուզում աշխատանք կորցնել, աշխատանքը վտանգել, սա համատարած մի բան է: Այս իրավիճակում հնարավոր չէ իրական փոփոխություններ գրանցել»:

Աշոտ Բլեյանն անդրադառնում է նաև Ազգային Ժողովում կիրառվող խոսույթին, խոսում այդ և նմանօրինակ երևույթների ու դպրոցներում տիրող բարոյական ճգնաժամի միջև կապի մասին. «Ազգային ժողովը, նմանատիպ այլ հարթակները բանավեճի համար են, մարտահրավերներ առաջ քաշելու և դրանք լուծելու համար են, ոչ թե որ ինչ ուզենան`խոսեն: Ազգային ժողովը բանավեճի ամբիոնն է, բայց հակառակ է գործում, դրդում է, որ բանավեճ չլինի»:

«Երևանի ժամանակով»,  Աննա Բաբաջանյան

Մանրամասները`տեսանյութում:


Աղբյուրը՝  factor.am

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Մեռելներին թաղել է պետք

1in.am Հարցազրույցը՝ Գոհար Հայրապետյանի

Հեռուստատեսային խաղի կադրերից դուրս՝ անդին

Պատմելս եկավ առտու 5-6-ի արանքում, վերնագիրը բաց եմ թողնում. վերնագիրը՝ վերջում: Լինում է, որ վերնագիրը դնում եմ օրվա գրի թողարկումից առաջ, վերջին պահին… դեռ ինչքա՜ն ժամանակ կա… Երեկ ժամը 5-ին

Ձրի ստացել եք, ձրի էլ տվեք…

Մեր պատշգամբի վարդերը բացվում են հերթով, ինչպես խոստացված-սպասված էր. մայիս է, ու մայիսին բացվում է վարդը… Առաջին ծաղիկը Դավիթը նվիրեց բուժքույր Անուշին, ում նա շատ է պարտական. տեսնո՞ւմ եք՝ որքա՜ն է