Այսպես Գևորգ Հակոբյանն ասաց, ու այդպես էլ եղավ։

Կա Մեծարենց, կա Տերյան,- և բազում ուրիշ պոետներ կան,
Բայց — Թումանյանն է անհաս Արարատը մեր նոր քերթության:

Մենք այսօր՝ ժամը 10։00, Մայր դպրոցի Մարմարյա սրահից «Կարդում ենք Թումանյան» քայլարշավի 200-ի չափ մասնակիցներով՝ կրթահամալիրի դպրոցների, քոլեջի նախագծային խմբերով, «կա՛» ասացինք և ծափահարեցինք Մեծարենցին, Տերյանին և «բազում ուրիշ պոետների», համաձայնեցինք ու հաստատեցինք Չարենցին՝ Թումանյանն է անհաս Արարատը մեր նոր քերթության, ու սկսեցինք… կարդալ Թումանյան։ Անենք հնարավորը, որ սեբաստացի յուրաքանչյուր սովորող, ուսուցիչ որևէ նախագծով 2019-ին մասնակցի այսպիսի ընթերցումով գոնե մեկ քայլարշավի՝ Երևանում, Թիֆլիսում, Լոռիում, Հայաստանով մեկ, Ստամբուլում, Փարիզում և այլուր…

Արարատը՝ կրթահամալիրի Հյուսիսի, Արևմուտքի հարթակներից։

Ես այսօր ձեզ հետ էի, ձեր օբյեկտիվներում. ձեր ձայնագրիչներում իմ խոսքը կա։ Չծանրացնեմ։ Կոմիտասն ու Թումանյանն իրենց գրականությամբ-երաժշտությամբ ազգային հանրակրթական դպրոցն են, մեր երեխաների դպրոցը։ Ինչքա՜ն հեշտանում է սրանով մեր՝ մեծերիս գործը։

#1584

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Որ աշնան ցնծուն տագնապում, արշավող ցրտերի դիմաց․․․ հաշվիչին նայեք․ 1497-րդ գիրն է

Այս հարցախեղդը տոնական, որին ես դիմադրեցի՝ որքան կարող էի, Դավիթը հետաձգեց՝ որքան Լուսինե Փաշայան ուսուցչի առաջադրանքի վերջին ժամկետն էր, Արմինեն, Աստղիկով տարված, ձգեց հարցազրույցի մոնտաժն այնքան, մինչև Լուսինե ընկերուհին օգնության

Աշուն է, ճտերը հաշվելու ժամանակը․․․

Մարիետ Սիմոնյանի հրապարակումից ու Յուրա Գանջալյանի քոմենթից հետո գրելս չի գալիս․․․ Օրագրային գրառումների, թե պարզապես օրագրերի որոշակի պարբերական քանակից հետո կրթահամալիրի տնօրենը գրելու, մանկավարժական հարցադրումներ անելու կարիք-պատվեր-պահանջ, տո, իրավունք էլ

Հակաբացիլ մանկավարժության հեղինակների կրթամշակութային արշավ

Փախստականներն իբրև քաղաքակրթական դոնորնե՞ր… Անշուշտ, երբ մարդուն կամքին  հակառակ զրկում են իր բնօրրանից կամ ստիպում  են լքել այն, դա ողբերգություն է: Սակայն եկեք խնդրին  նայենք ավելի ընդհանրական ու խորքային  դիտանկյունից…