Գուցե գիտես դո՞ւ… (Պ. Սևակ)
Չգիտեմ՝ իրական կյանքում, նաև մեր օրերում՝ Նիկոլ Փաշինյանի կառավարման շրջանում, հանդիպո՞ւմ են «Հայկական ժամանակի» Հայկ Գևորգյան տնտեսության գիտակ լրագրողը և տնտեսագետ, հայտնի Հրանտ Բագրատյանը, բայց… իմ ֆեյսբուքում նրանք կողք կողքի են…
Իմ օրն սկսեցի «Հրապարակում» Հրանտ Բագրատյանի հերթական հարցազրույցով… «Ես ո՞վ եմ, որ կառավարությանը բան ներկայացնեմ։ Եղել է հեղափոխություն, որի մի մասնիկն եմ ես։ Էդ կառավարությունն ինքը պետք է գա ասի՝ ի՞նչ ես ասում։ Չէ՞ որ իմ ելույթները հրապարակային են, բոլորի, այդ թվում՝ կառավարության համար։ Ես, օրինակ, հարց եմ տալիս Նիկոլ Փաշինյանին…»։
Հայկ Գևորգյանի՝ «Իմ քայլը» դաշինքով արդեն, հինգ րոպե պակաս, ԱԺ պատգամավոր, ասել է թե՝ նախկին լրագրող Հայկ Գևորգյանի երեկ 22։35-ի ֆեյսբուքյան հրապարակումն այս Նիկոլ Փաշինյանի՝ Հրանտ Բագրատյանին պատասխանների շարքում կարելի՞ է դիտել… «Երբ անվանի տնտեսագետները վերլուծում են Հայաստանի տնտեության վիճակը հենվելով պաշտոնական թվերի վրա, բայց ինձ համար անհասկանալի պատճառներով ուշադրություն չեն դարձնում մի քանի կարեւորագույն, չափազանց կարեւոր, ես կասեի առանցքային նշանակություն ունեցող ցուցանիշների ու երեւույթների վրա, ես մեղմ ասած տարակուսում եմ»:
Արատեսյան ձմեռ:
Նկարաշարը՝ Մարիամ Աղաբաբյանի:
Ռեալ կյանքում չե՞ն հանդիպում այսօր Հրանտ Բագրատյանն ու Հայկ Գևորգյանը… Փաստ է, որ Հրանտ Բագրատյանը ո՛չ կառավարությունում է, ո՛չ Ազգային ժողովում, Հայկ Գևորգյանը՝ Ազգային ժողովում՝ պրոֆեսիոնալ պառլամենտական. ու ո՞նց անենք-գործենք, որ մենք, մեր հասարակությունը շահենք… Մի բան առաջնահերթ է՝ անկախ վիճակագրական մարմնի-ծառայության ստեղծումը, որ պետական վիճակագրական թվերին զուգահեռ (Հայկի համար մի ժամանակ, մեղմ ասած, կասկածելի) որպես կարևոր ծառայություն և՛ Նիկոլի կառավարությունը, և՛ «Իմ քայլ»-ի Ազգային ժողովին, և՛ հասարակությանը կներկայացնի այլ մի բան, որի օգտին հատուկ արտահայտվել է Նիկոլ Փաշինյանը, հավաստի վիճակագրություն… Ե՛վ Հայկի, և՛ Հրանտի վերլուծություն-եզրահանգում-հարցադրումները սկսվում ու ավարտվում են թվերով… Բայց հավատամքի անսասանության մասին է իմ պատումը հերթական…
Մեր կրթահամալիրում՝ հեղինակային կրթական ծրագրեր իրականացնող՝ մշակող, կազմակերպող, տարածող ուսումնական հաստատություն-մասնաճյուղերի փորձարարական-հետազոտական միավորումում, մեր հեղինակային մանկավարժության մեջ, մանկավարժական աշխատողների՝ հների և նորերի բաժանում, տարիքային որևէ խտրություն չի թույլատրվում… Մանկավարժության կազմակերպման այս հավատամքը 2019-ին կդառնա 30 տարեկան… Իմ պատում-գրով է, մեր կյանքի փաստերով, ոչ որպես վիճակագրական ծառայության թվեր՝ հաշվարկի-թվերի ստացման՝ մեզ այդպես էլ անհաղորդ իրենց մեթոդոլոգիաներով…
Քանդակի դպրոցի երրորդ պարապմունքը:
Նկարաշարը՝ Տաթև Աթոյանի:
Շարունակում է Ձմեռ պապիկի մրցանակակիր Մարինե Մխիթարյանը… որ երկրորդ տարին է կրթահամալիրում՝ նրա Հյուսիսի դպրոց-պարտեզում, իր ընդունած, երկրորդ դասարանցի դարձած սեբաստացիներով-ընթերցասերներով, որ 2017-ի ամռանը կամավորական աշխատանքով-լողափով գտած իրենց ուսուցչուհուն Ձմեռ պապիկի մոտ այսպիսի ճանաչում բերեցին։ Միայն մրցանակը չէ, Մարինեն կրթահամալիրի խորհրդի նոր կազմի շարունակվող ընտրություններում միշտ սեբաստացի Գոհար Բալջյանին, Լուսինե Փաշայանին արժանի մրցակից եղավ…
Ձմեռ պապի վստահությամբ, համերաշխության-համաձայնության, ստեղծական աշխատանքի համար շարունական խթանիչներով միջավայրում ի՞նչ ուսումնական նախագծային հունվար է սկսվում… Սա եմ ես անվանում Նոր տարի… կրթահամալիրում, այնպիսին, որ հանրապետությունում, նրա սահմաններից դուրս՝ Պոլսում, Երուսաղեմում, Թիֆլիսում, Փարիզում, Ախալքալաքում, Բեյրութում, չկարողանան առանց մեզ… վստահելի ու պահանջված գործընկերոջ, մեր հեղինակած մանկավարժությամբ: Ես անհամբեր եմ, մասնակցելու եմ այս՝ ինքնավստահությամբ մասնագիտական կարողությունները-ազդեցությունները-մարդկային հմայքը բազմապատկածների տարեսկզբի՝ գաթայի, գինու, թեյի, վառարանի շուրջ հունվարյան ընդունելություններին… Հրավիրե՛ք։
Ձմեռ պապից ձյուն ուզեք՝ ճերմակ, փափուկ, սառը ձյուն… Մնացածը կա, պիտի լինի գործողություն դարձած մեր կարողությունների մեջ, կրթահամալիրի 2019-ի հունվարի՝ համաձայնեցված-հրապարակված մեր նախագծերում… Հրապարակե՛ք, յուրաքանչյուրդ։
Երեկ Հյուսիսում ամբողջ օրը Անժել Բլեյանի ջերմատան, Վիգեն Ավետիսի քանդակի արհեստանոց-լաբորատորիայի, բաց դպրոց-լաբորատորիայի Տաթև Աթոյանի նոր ցուցասրահի, Քնարիկ Ներսիսյանի թատրոն-լաբորատորիայի ուսումնական մառանի շնորհանդեսն էր, մեր կրթական տան նոր հարկի՝ նախկին նկուղի հանրային ուրախությունն էր, թատերական ներկայացումը… Հունվարով այդպիսի՝ օրացուցային ուսումնական նոր հարկերի, տանիքների ուրախությունների 2019 նոր տարին է սկսվում կրթահամալիրով՝ աշխարհի չորս կողմերով, Արատեսով… Յուրաքանչյուրը՝ մի-մի նախագիծ՝ կրթահամալիր շենացնող-ընդարձակող-ամբողջացնող, որի գլուխ չի կարող չկանգնել ուսումնական մասնաճյուղի ղեկավարը։
Տոնական նախաճաշ Հարավային դպրոցի նախակրթարանում:
Նկարաշարը՝ Թամար Մարիմյանի:
Իմացա՞ք, Սմբատը իր աշխատանքային խմբով երկարեցրեց իրենց գործուղումը Արատեսում… որ նոր թոնիրում կրակը եփի, որ տոնի ծառը նորաստեղծ ակումբում հայտնի… Տեսեք՝ ընդամենը 2018-ի հուլիսին կրթահամալիրում մուտքի ճամբարով հայտված 24-ամյա ջուջևանցի Սմբատն է իր հասակակից, էլի 2018-ին կրթահամալիր եկած տեխնոլոգ, հարևան կողբեցի Մարիամի հետ որպես Արատեսի դպրական կենտրոնի ղեկավար, դնում Արատեսի տոնածառն ու վառում Ամանորի լույսերը՝ ի տես, ի լուր, Արատեսի վանքի ղողանջներով…
Իմացա՞ք, Քոլեջի խաղողի-գինու լաբորատորիայում շշալցվեցին Նոր տարվա շնորհավորական՝ մեր Արենի խաղողի գինու շշերը, իսկ արտադրության համար նախատեսված քանակը «Gevorkian Winery» գինու գործարանի տեխնիկական աջակցությամբ մտավ հնեցման… Իսկ գինու-խաղողի դպրոցի օրհնության երևանյան ուխտի մասին՝ իմ վաղվա գրում։
Ֆոտոխմբագիր՝ Արև Բալջյան
#1536