Տեղեկացնում եմ ավագ քրոջս՝ Նեկտար Բլեյան-Բազեյանի մահվան մասին։ Բոլորիս սիրելի, բոլորից սրտանց նվիրված Նեկտարը հանգել է այս գիշեր։
Հոգեհանգիստը՝ մարտի 19-ին՝ 17։30-ից, Մալաթիա-Սեբաստիա վարչական շրջանի Սուրբ Աստվածածին եկեղեցում։
Հուղարկավորությունը՝ մարտի 20-ին՝ ժամը 13։00, նույն եկեղեցուց։
— Դուք է՞լ եք հիվանդանում, չէի պատկերացնում…- հիվանդանոցից դուրս գալիս ինձ ճանապարհեց երիտասարդ մի կին, ում անկեղծ զարմանքը դեղի նշանակություն ունեցավ… Ես մեղավոր ժպտացի… Խոսքեր չկային… Երկու ժամ անցկացրի Նոր Նորքի
Բոլորիս սպանել-սպանում է արհեստականությունը: Մի կյանք է, ափսոս չէ՞ ապրել՝ ձևացնելով… Ինչի՞ համար…Անմիջական, կենդանի, սպոնտան (ինքնաբուխ), ոգեղեն. ազատ՝ խոսքի, գործողության մեջ, ի՞նչ է, այս ամենը խանգարում են կիրթ հանդես գալուն,
Լիլիթ Բլեյանը գարնան մուտքը հատուկ դարձրեց՝ նվիրելով մեր ընտանիքին «Սպասող մարդու օրագիր» խորագրով իրանական ժամանակակից պոեզիայի անսովոր ժողովածուն… 366 էջ ունեցող այս ժողովածուի յուրաքանչյուր էջ իրանցի բանաստեղծների մի գործն է՝