Կրթահամալիրի խորհրդանիշը դարձած ուսումնական (հիմա՝ հունիսյան-ամառային, ողջ ամառվա) ճամբարներում, սեբաստացի ճամբարական Հայկի ձևակերպումն է,  հունվարյան ուսումնական ճամբարների համն ու հոտը՝ լազաթը, նոր-նոր հաղթահարվում է թթով-լողով-հեծանվով, թափառումով հայրենագիտական… ճշգրիտ է այսպիսի բանաձևը մեր մանկավարժության՝ սովորող-սովորեցնողի, մոբիլ ու ստեղծական, ճամբարային-նախագծային-ստուգատեսային…

Այս օրը՝ հունիսի 1-ը, երբ բոլոր սեբաստացիները տարատարիք ջոկատներով՝ Մարմարյա սրահում, հետո ընտանիքներով՝ Հանրապետության հրապարակում Կոմիտասի հետ, դպրոց-պարտեզներում՝ մայրենիի ստուգատեսին, բաց լողափերում, քաղաքով մեկ՝ ճամբարային ուսումնական նախագծերով, «Ամառ 2017»-ի ու «Հակաբացիլ Կոմիտասի» թերթիկների տարածումով, ջանքերով ներառական, ստույգ՝ շոշոփելի-տեսանելի-առարկայական, որպես միջավայր, մի՞թե տարիների-այսօրվա սեբաստացիների՝ հեղինակային մանկավարժությամբ պաշտպանվածության ստուգատես չէ… Ու այդպիսին չէ՞ ամառը, որ այսօր սկսվեց ու շարունակվում է «Ամառ 2017»-ի մեր աշխատանքներում-հարթակներում, ճամբարներում տարաբնույթ, անպայման նախագծով-լողով-հայրենագիտությամբ-ճամփորդությամբ, Բանգլադեշյան պլեներով, Կոմայգի-Անգլիականում հունիսի 16-ի հարթակով… Ու դեպի այդ հարթակը՝ հայրենի Մայրում-Խառնարանում դպրոց առ դպրոց, ճամբար առ ճամբար հեղինակային ձեռքբերումների ի մի բերումով… Հեղինակային գործերի՝ հեղինակային մանկավարժության քո անհատական մասնակցության, անհատական-ընտանեկան արժևորման «Ամառ 2017» նախագծային շրջան ենք մտնում՝ ձրի առածը ձրի վերադարձնելու պարտավորությամբ-լիարժեք հնարավորություններով, փոխանցման բոլոր ճաշակի հարթակներով…

Կավճանկարչություն Սբ. Երրորդություն եկեղեցու բակում:
Հյուսիսային դպրոց-պարտեզ, 1-3-րդ դասարաններ:

Տեսեք՝ խոսքս-գիրս ո՛ւր է տանում քաջ որսկանի գյուլլի պես… Հեղինակային մանկավարժության պատվիրատուի՝ սովորողի-սովորեցնողի ընտանեկան հարթակի ձեռքբերումի ստուգատեսային հունիս կդառնան մեր մանկավարժության ճամբարները… Սովորողի-ուսուցչի-խմբի-դպրոցի-կրթահամալիրի տնօրենի՝ անընդհատ ու մատչելի բլոգ, ուսումնական նյութերի ստեղծման-որոնման մատչելի համակարգ՝ մեդիագրադարան, ուսուցման անհատականացման-ինքնուրույնացման՝ մեկ համակարգիչ-մեկ սովորող կազմակերպմամբ, երբ պետական ստուգումներն էլ ուսուցում են դառնում, ուսումնական-ընտանեկան ամենշաբաթյա-ամենամսյա ֆլեշմոբ, տնային աշխատանքը՝ սովորողի ընտանեկան պատվեր, ամբողջական ներառական ֆիզիկական միջավայրը՝ աշխատող ծնողի-հոգսաշատ ընտանիքի միջոցներին խնայող վերաբերում, վստահության-հարգանքի վրա կառուցված հարաբերություններ-լուծումներ յուրաքանչյուր կոնկրետ դեպքում… Գլխավոր հարցը՝ էլ ի՞նչ պիտի արվի, որ ծնողը դառնա այս մանկավարժության՝ իր երեխայի ձեռքբերումի տարածողը իր շրջակա միջավայրում, իր մեդիայում։ Խնդիր, որ ինձ զբաղեցնում է ամբողջությամբ։

Հյուսիսային դպրոց-պարտեզ. 4-րդ դասարանցիների մայրենիի գիտելիքների ստուգում:

— Դավիթ, էս ինչո՞ւ չես պատմում Աշոտ իմաստուն պապիկի մասին…- քնած Դավթին փորձում եմ արթնացնել այս հնարով…
— Դե, սո՛ւս, թող քնեմ… հո ամեն բան քեզ չե՜մ պատմելու…
Դավիթը վճռական շուռ եկավ մյուս կողմի. մնացածը առայժմ գրային-բլոգային չէ… Թող որ ամեն բան բաց պատկերված չէ,
Սակայն ամե՜ն բան պատկերացված է (Պ. Սևակ), չէ՞… Դեռ ցնցուղի տակի հայր ու որդու մանկավարժության րոպեները կան, Խանջյան-Բանգլադեշ ճանապարհի ընտանեկան մանկավարժության շրջանը… Ամեն իր տեղը կընկնի, կշտկվի-կճշտվի, որ բանաձև դառնա այսպիսի…
— Պա՛պ, գիտե՞ս, վաղն էլ ես նկարչություն ունեմ ու ճամբարային քանդակ… Պա՛պ, գիտե՞ս, մենք ջոկատով պարտեզի մաքրասերներն ենք, քո սիրած բառով՝ պարտիզպանները… կգաս, որ ոգևորես…

Այո, սովորող-սովորեցնող նախագծով, ուսումնական ճամբարներով, ստուգատեսային միջավայրում, ասված է որպես բինոմ՝ մոբիլ ու ստեղծական, մենք մեր յուրաքանչյուր սովորողին հետևողական աջակցում ենք, որ իր լիազոր ներկայացուցիչների՝ հարազատների հետ ձևավորի-կազմակերպի ընտանեկան միջավայրը որպես սեբաստացիական, ինքնահաղթահարման բարդ-անհատական ճանապարհով՝ քավարանով անցնի:

Չհամեմատվես՝ պահանջում է ինձանից իմ ընտրած-հեղինակած մանկավարժական աշխատանքը։ Նույնը պարտադրում էր ինձ իմ մայրը՝ ձեռդ բա՛ց պահի, բայց չհամեմատվես… Մենք՝ մեր ճամփով, մեր պատասխանատվությամբ-ինքնարտահայտմամբ, մեր գյուտերով… մեր սեբաստացիական կյանքով-մանկավարժությամբ ստեղծած խորհրդանիշներով… ինչպես ուսումնական ճամբարը, սովորող-սովորեցնողի սքանչելի ամառը… հակաբացիլով այս…

Մարզական խաղեր Հյուսիսի ճամբարում:

Գիրն ավարտեցի, որպես մանիֆեստ խոստացած, մտա խոհանոց՝ իմ գոլ ջրի բաժակի ետևից, քաշեցի սեղանի սրբիչը… Շրջանաձև թխվա՜ծք… հավանեցի-նկարեցի: Այս ե՞րբ հասցրին մայր ու տղա, Դավթի՞ ջոկատի համար… Չէ, Արմինեի 4-5-րդ դասարանցիների ջոկատի համար է։ այսպիսի ջոկատավար է ապրում մեր տանը։ Եվ լսեք՝ եթե ջոկատի ղեկավար մայրիկն է այսպես սկսում… իսկ Լիլիթ Բլեյանը երեկ պատրաստվում էր այսօր երգելու… Վահրամ Մարտիրոսյանն էլ երեկ մինչև ուշ երեկո մեր խոստացած բուսական հողերը բաժանեց ըստ ճամբարների…

Ֆոտոխմբագիր՝ Տաթև Աթոյան
#1056

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ու կյանքը թեթև անուրջ է թվում…

Ուսումնական Արագածոտն․․․ Մուղնիի դպրոցում մեր երեկվա անուշով-թեյի կլոր սեղանի շուրջ մանկավարժական զրույցը մնաց. մի կողմից՝ սեբաստացիների խումբը, մյուսում՝ Մուղնիի բարեհամբույր ուսուցիչների, իրենց ընդունակ-տնօրեն Գրետա Համբարձումյանի առաջնորդությամբ․․․ Բողոքել չկա. ես գիտեմ

Նաև փորձության ժամին, փորձառության առաջ… միասին

Արմեն Խաչատրյանը, երեք ու կես տարեկան Արեգ Խաչատրյանի հայրն է. Արեգը հիմա Քյոլնի կլինիկայում է, հայրիկի ու մայրիկ Աննայի հետ, ու մեր գործուն աջակցությամբ, Քյոլնի հայտնի բժիշկ Ֆրանք Բերթոլի վարպետությամբ, ինչու-ինչպես հրաշք

Տխուր ողբեր թող չքանդեն քեզ,- ըսավ…

Մեծարենցը որ ինձ բռնում է, երկար բաց չի թողնում… Տխուր ողբեր թող չքանդեն քեզ,- ըսավ,- Թող չցնդին ոսկի հույսերդ ցիրուցան. Իր վերջն ունի ամեն կնճիռ, ամեն ցավ՝ Զինք մոռցնող ժպիտները