Չնկատեցի` ինչպես կիրակի եղավ, ու իմ գիրը՝ վեց օր շարքայինից հետո կիրակիի գիր, թվով 787-րդը դարձավ։ Հիմա ի՞նչ անեմ, հաղթահարեմ այս անակնկա՞լը, սովորական մարդկային ծուլությո՞ւնը, որ ինչպես մարդկային մի բան խորթ չէ ինձ․․․ Դադա՞ր առնեմ, այսօր-էգուց, ճամփորդեմ-լցվեմ․․․թափվեմ։

Թե ինձ հայտնի մեկ ընթերցողի համար գրեի, կընդհատեի որպես փաստ, թե անանուն-անհամար ընթերցողների․․․ Հրանտ Մաթևոսյանի նման՝ պիտի օրագիրը տեսնեի կիսաբաց, որևէ կարգավիճակով, սեբաստացու ծնկներին, էկրանին․․․վաղո՜ւց չի երևում․․․ թե դիտավորյալ տոնական մի թվի՝ ասենք 1000-րդ գրի նվաճման, որպես բարձունքի նվաճում․․․ Գիտեք, ես ամեն օր այն չեմ, այն չեմ ու բարեխիղճ ամենակարևոր՝ իմ աշխատանքում։ Գիր է գործ է։ Իսկ կրեդոն որպես խաչափայտ, որ ուղեցույց է դառնալու, չի թողնելու շեղվեք, որպես ներառականություն-բաց հասարակություն-հանրակրթություն, համարենք, ձևակերպված է հանրակրթության մասին օրենքով. «Հայաստանի Հանրապետությունը համընդհանուր ներառական կրթությունը հռչակում է որպես յուրաքանչյուր երեխայի կրթության իրավունքի ապահովման երաշխիք ….(հոդված 4, կետ 2.1), «….անհրաժեշտ պայմանների և հարմարեցված միջավայրի ապահովման միջոցով կրթական գործընթացին առավելագույն մասնակցություն…(հոդված 3, կետ 10.3)»։ Դոգման էլ, դոգմատիկ կյանքն է մեր` իներցիոն անշաժ-յոլան. վերջին ձևակերպումը Էմմա Իսախանյանինն է։

Հինգ տարեկան Դավթի շաբաթօրյա տրամադրությունը:
Լուսանկարները՝ Արմինե Աբրահամյանի:

Ռազմամարզական ճամբար՝ հավեսի հանրգրվան․․․ Մարալ-Բուշ Լուսինեի այսօրվա նախագիծը, թե Հասմիկ Թոփչյանի 6-րդ դասարանցիների ներառման՝ երեկ մեր կրտսեր դպրոցներում  ինքնավստահ գործողների, այսօր․․․ Միջին դպրոց-Մայր դպրոցում․․․ կյանքով ներառման՝ Սևանի «Ժայռ»-ով, մեդիայով, ռազմամարզականով, ֆլեշմոբով․․․ Իսկ Յուրա Գանջալյանի անդրադարձը դարձավ կիրակիի վերջին գիր․․․ երբ կարդացի Մարգարիտ Սարգսյանի ու Մարթա Ասատրյանի պարզաբանումները` ուսումնական պլանի ինքնասպասարկման վերաբերյալ իմ առանձնացրած տողերին. «Կրթական պարտեզ նախագծային էջում կան և´ հերթապահ խմբերը՝ սովորողներ, դասավանդողներ, և´ նախագծերը, և´ աշխատանքը՝ ըստ օրերի և ժամերի։ «Տեխնոլոգիա» դասընթացի կազմակերպման մեջ, ըստ ուսումնական պլանի բաղադրիչների, ներառված են և´ բույսերի խնամքը, և´ տնային տնտեսվարություն բաղադրիչները»…․ Բա Կարինե Մացակյանի անհատական պլա˜նը՝ ամբողջական-հավես փոխանցող․․․ Այսօր-էգուց հենց սրանով եմ զբաղված լինելու. ներառվելու եմ ձեր ուսումնական կյանք, տարատարիք սովորողների և դասավանդողների` հրապարակված անհատական պլաններով։

«Ժայռ» ռազմամարզական ճամբարում Միջին դպրոցի 6-րդ դասարանի սովորողներն են:
Լուսանկարները՝ Մարալ Կարապետյանի:

Ներառման խնդիր ենք լուծում՝ կրթական պարտեզով, մեր թաղերով․․․ նախագծային ուսուցմամբ․․․ ո՛չ մի դոգմա այս ճանապարհին, ո՛չ մի  «երբե՛ք», ո՛չ մի «անհնար է», ո´չ մի «յոլա», ո´չ մի չափար-մեկուսացում, ոչ մի չներառվող բան․․․Բարի կիրակի։

#787

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Մենք կրկին Ծաղկունք ենք գնում… Ի՜նչ է նշանակում Ծաղկունք

Ո՜նց է հիմա առավոտները և իրիկունները լողանում Դավիթ Բլեյանը՝ նկարելու բան է… Ուժեղ շիթով ցնցուղն իր բարձր ցուցումով պահել է տալիս մարմնի ամեն մի մասի վրա, սկսած ձեռքի ու ոտքի

Տես՝ իմ օրվա հոգսը բա՞վ է օրվա համար…

Թող այս հարցին իմ բլոգապատման մասնակիցը պատասխանի։ Ես Ձեր ու իմ օրվա 232-րդ գիրը կազմում-պատմում են որպես 2015թ. փետրվարի 6-ի օրվա արձանագրություն՝ բարեխիղճ ու անկեղծ: Ինձ էլ հետաքրքրեց: 03-ն է

Որպես կտրվող նուռ առավոտյան․․․ գիր է․․․

— Հայրի՛կ, կարո՞ղ է նուռ կտրես․․․ Մեծ նուռը, Դավթի սիրելին, որպես ծես, սիրով, կլեպ-կլեպ մաքրեցի․․․ Դավիթը առավոտյան, աչքը չկտրելով պլանշետից (հիշո՞ւմ եք իմ նվիրած «Թուր Կեծակի» Արմթաբը առաջին. հանկարծ գտել