1995 թվականի փետրվարի 15-ին լուսավորության նախարարությունում տեղի ունեցավ Ա. Բլեյանի մամլո ասուլիսը, որին ներկա էր նաև «Մենք» խմբագրությունը: Ասուլիսից հետո «Մենք»-ը հետաքրքիր հարցազրույց ունեցավ Ա. Բլեյանի հետ: Բայց այս անգամ ոչ թե որպես համալիրի տնօրենի, այլ որպես լուսավորության նախարարի: Լավ էր…

  1. Ի՞նչ է Ձեզ համար նախարարի կոչումը՝ կարեւոր պաշտո՞ն, թե՞…

— Իմ գործը, իմ աշխատանքը, ամենօրյա իմ անելիքը…

  1. Ներկայումս Ձեզ ավելի շատ նախարա՞ր եք համարում, թե՞ հա­մալիրի տնօրեն:

— Ես միշտ ինձ կրթության գործի կազմակերպիչ եմ համարել եւ շարունակում եմ համարել: Իսկ մնացած բոլորը կառույցներ են:

  1. Ձեր նախորդ հարցազրույցում ասացիք, որ Ձեզ լավ եք զգում ապահով ու խնամված վայրերում: Ինչպիսի՞ն է այդ առումով նախարարությունը:

— Այդ առումով այստեղ հիմնականում խոպան է. անմշակ տարածք, գուրգուրանքի, փայփայանքի, մշակման կարոտ: Այնպես որ առայժմ ճշտում ենք, որ սա մեր պարտեզն է, այսպիսին է մեր պարտեզն այսօր:

  1. Ինչպիսի՞ն կուզենայիք տեսնել այսօրվա մանկական լրատվութ­յունը եւ «Մենք»-ի դերը նրա մեջ:

— Մանկական լրատվությունը կուզենայի տեսնել այնպիսին, ինչպի­սին «Մենք»-ն է՝ ազատ, մտածող, խոսքին տիրապետող, խոսքի միջոցով միտք փոխանցող, մտքի պահանջ ունեցող:

  1. Ի՞նչ կուզենայիք ասել պատանի լրագրողներին որպես նախա­րար:

— Որպես նախարար ես մնում եմ ձերը, նախկինը, ձեր գործընկերը: Ուզում եմ, որ նախարարին, վարչապետին, հանրապետության նախա­գահին. փողոցում քայլող յուրաքանչյուրին մոտենաք որպես գործըն­կեր. գտնեք գործ, որ կարող եք դիմացինի միջոցով դիմացինի հետ անել:

  1. Երբ դուք միայն համալիրի տնօրեն էիք, բոլոր ուսուցիչները չէին, որ հավանություն էին տալիս Ձեր ծրագրին, իսկ այժմ, երբ դուք նաեւ նախարար եք, Ձեզ այլ ծրագրեր առաջարկո՞ւմ կամ Ձեր ծրագ­րին առարկո՞ւմ են:

— Իհարկե, նորմալ է. երբ առարկում են: Եվ քանի որ երկար տարիներ, հատկապես վերջին չորս տարիներին մի տեսակ անշարժ վիճակ է եղել, եւ այդ անշարժ վիճակը ավելի մեծ վնաս է տվել դպրոցին, ուստի մենք ուզում ենք բարեփոխումներ մտցնել եւ բարենպաստ միջավայր ստեղծել: Երբ որ յուրաքանչյուրը ընդունի այդ բարեփոխման անհրաժեշտությունը. փորձի հասկանալ այդ ծրագիրը, դարձնի իրենը, պատաս­խանատու զգա իրեն այդ ծրագրի իրագործման համար եւ ճշտի իր անելիքը այդ բարեփոխումների մեծ ծրագրում:

Հարցազրույցը վարեցին Ռաֆայել Հովակիմյանը, Գագիկ Մելքումյանը

ՀՀ «Մխիթար Սեբաստացի» կրթական համալիրի «Ծիր կաթին» երկշաբաթաթերթ
«Մենք» հավելված, 1995, Մարտ:
Թիվ 13

 

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Այս պարապուրդը, դանդաղկոտությունը բոլորիս քթներից է դուրս գալու

Աղբյուրը՝ 1in.am «Ես երբեք չեմ կարող ապաքաղաքական լինել, եթե զգամ, որ չեմ մասնակցում կամ չեմ ազդում քաղաքական համակարգի ձևավորման վրա, ապա շատ արագ կթողնեմ կրթության ոլորտը»,- «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում այս

Երբ շատ դժվար է, դիր փափախդ առաջդ ու խորհիր

«Ազգ», 14 նոյեմբեր, 1992թ. Նույնությամբ հրապարակելով ՀՀ ԳԽ պատգամավոր Աշոտ Բլեյանի այս ինքնառեպորտաժը նոյեմբերի 5-10-ը Բաքու կատարած իր այցի մասին, մեր թերթը մնում է հարազատ իր դավանած գործելաձևին՝ հրապարկել և