Շաբաթը պիտի Տիգրան Հայրապետյանինը լիներ ու այդպես էլ եղավ՝ նշանավոր իր ծննդյան օրով, հասարակագիտական ստուգատեսով ու սրանց բերած ուսումնական-հասարակական աշխույժով. լավ շաբաթ էր: Շողիկ Պողոսյանը իր ծննդյան օրը դարձրեց առիթ, «Ծաղկաձոն» ստուգատեսով դարձավ ամենագրավիչ սեբաստացին: Շաբաթը իրենով արեց Շողիկը: Ասենք` շնորհավո՜ր:
Շաբաթվա հերոս դարձավ մեր հմայիչ, ժպտերես Գոհար Բալջյանը` հասարակությանը ներկայանալով իր ընտրյալ Տիգրանով՝ որպես մեկ: Ասենք` շնորհավո՜ր:
Մեր հեղինակային մանկավարժությունն ուրիշ ինչո՞վ պիտի զբաղված լիներ, եթե ոչ երեխայի՝ սանի, սովորողի ֆիզիկական, հոգեբանական, մտավոր միջավայրի շարունակական զարգացմամբ-ամբողջականությամբ… Խորհրդանշական է, որ նույն օրը մեր ծածկած լողավազանում, որպես ուսումնական պարապմունք, հանդիպում
Ամառային դպրոցները կրթահամալիրի հուլիսի մեջ, տեսեք, իրենց որքա՜ն լավ են զգում, անգամ, համաբանգլադեշյան-համաքաղաքային այնպիսի իրադարձություն, ինչպիսին կրթահամալիրի ավագ դպրոցների շրջանավարտների վկայականների հանձնման հանդիսությունը և Աննա Բլեյանի՝ իմ եղբայր Ստեփանի սքանչելի
Երբ բոլորը քնած են… Գեղարվեստի նախակրթարանի չքնածների մասին դաստիարակ Տաթև Աթոյանի բլոգում ներկայացված տեսանյութի դիտումով եմ սկսում իմ օրը, իմ 464-րդ գիրը… Հետո ի՞նչ պիտի արվի այս նյութի հետ, ինչպես