Այսպես եղել է միշտ. սովորողի, խմբի նախաձեռնությունը աջակցում է ստանում: Սեբաստացի հետազոտական վարժարանի սովորողներ Վահե Գրիգորյանին, Ալբերտ Մանուկյանին հանդիպեցինք մեր կրթական կասկադի այգում: Զրուզեցինք:
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=8bKRd0eCjio?si=6t-eZxZStZP0268l]
Ուղիղ և խորն են ազդում, խոցում են ինձ չօդափոխված ուսումնական տարածքները՝ թե՛ նախակրթարանների խմբասենյակները, թե՛ տարատարիք սովորողների տարատեսակ կաբինետները… Ինչպե՞ս են դա թույլ տալիս, չի՞ նկատում-հանդուրժո՞ւմ է ներս ու դուրս անող
Իրոք, երբ յուրաքանչյուրն իր կյանքում-աշխատանքում իրացնում է իր իրավունքը, շարունակ աճող փոխօգնության-ներառման-փոխադարձ հարգանքի սեբաստացիական աշխարհում… ինչո՞ւ արևին կամ անձրևին չխնդրել` հրամայելու փոխարեն… Ինչո՞ւ չխոսել-չգրել-չպայմանավորվել, երբ մշտական հաղորդակցության այս միջավայրը կա,
Շաբաթ օրը՝ երեկ, օգոստոսի 29-ին, լուսինը՝ սպասված-հայտարարված, մոտ էր ու վառ: Ես, Արմինեն ու Դավիթը Երկրի 7 մլրդ բնակիչների հետ կարողացանք հետևել այսպես կոչված «սուպերլուսնին»… Հորդառատ անձրևը շատ էր ուզում,