Կեցցե Հարավը սեբաստացիական՝ Շամիրամ Պողոսյանի դպրոց—պարտեզը, իր համայնքով՝ մեծով—պստիկով, սկսած յուրաքանչյուր երկու տարեկանից. թվում է՝ Հոգատարության ուսումնական նախագծի, նրա ցուցադրություն—հանգանակության երեկվա տոնավաճառին ներկա էր հարավի մեր 2-11 տարեկանների ամեն մի ծնող… Այսպիսի՜ համերաշխություն՝ «Սեբաստացիներ» հիմնադրամի միջոցով մոտ կես մլն դրամ մեր աջակցության սուր կարիքն ունեցող ռազմիկներին․․․ Դժվար էր ասեղ գցելու տեղ չունեցող միջավայրում, դիմակավոր մեծահասակների մեջ զանազանել մարդկանց, բոլորը՝ հարազատ… Իսկ խոսեցնող—խոսողը աչքերն էին՝ համերաշխությամբ—հոգատարությամբ լեցուն, նաև ներքին խաղաղվածության կարոտով—պահանջով, դա փոխանցելու պատրաստ հայի աչքեր․․․
Ապրել և ապրեցնել՝ այսպես․․․ Երեկ ապրումի այսպիսի օր էր նաև սեբաստացիական Արևելքում. 2-4 տարեկանների նոր խմբի նորամուտը տպավորիչ նշած Արևելյան դպրոց—պարտեզը դա կփոխանցի կրթահամալիրի Արևմուտք, Քոլեջ։ Շողշողուն, մտքի—ճաշակի—սրտի ցուցադրության—ներկայացումը կլինի շարունակական, ԱրտաՍահմանում համերգով կվերադառնա Գեղարվեստ՝ Վիգեն Ավետիսի քանդակի դպրոց․․․
Տիարի իրավունքով ես կարևորում եմ կրթահամալիրի օրացույցով ամենամյա՝ նոյեմբերի օրերին, կրթահամալիրի տոնին, այս տարի՝ շաբաթ 28-ին, սեբաստացիների հարիսայի ծեսը՝ բաց բոլորի համար, մեր հացով, թթվով, գինով՝ այո, և այսպիսի լրացումով․․․ Հացը, որպես նշխար, թող թխվի հատուկ ծիսական, Ագարակի թոնրատանը ու բաժանվի բոլոր մասնակիցներին․․․ Հարիսան թող եփվի բաց, մեր օջախներում բացօթյա, Մայր դպրոցի փառատոնային պուրակից բերված կրակով, ամենուր՝ հյուսիսում, հարավում, արևելքում, արևմուտքում․․․ քանի՜ կաթսա, որ Հայաստանով մեկ, Արցախ, հայոց սփյուռք հասնի կրակը, հուրը, ինքը հարիսան հերիքի… Թող սեբաստացիների նախագծային խումբը Տոնի շեջը տանի Արատես, հայտնի դարձած Նախշը, իր ընտանիքով՝ Ստեփանակարտ, ու շուշեցի հրետանավոր Արթուր Սահակյանը՝ Մարտունու դիրքեր… Ու նոյեմբերի 28-ին բարձրացվող խաղաղության բաժակով մեր, սեբաստացի գինով ասվող կենացը՝ որպես մեզ միավորող ստեղծագործ Խոսք, սկսենք թրծել—ծեփել—քանդակել միասին․․․ Խաղաղության կենացը մեկ դարձնի, անխախտ—անբաժան դարձնի, գումարի մեզ՝ որպես կենդանի Գործողություն․․․
Լսելի դարձրեք ինձ ձեր կենացը, սեբաստացիներ բոլոր կարգի, որտեղ որ կաք։
Միշտ ձեր՝ Աշոտ Բլեյան
#1912