Հաղորդագրություններ օրվա, որ բերում եմ իմ գիր 

Սոնա Փափազյանն ինձ ոգևորում-ուրախացնում է.  Սիրելի ու մեզ հավեսի գցող Տիար ջան, շնորհակալ ենք օրվան ու նախաձեռնությանը գույն, զվարթություն հաղորդելու համար:
Շնորհակալ ենք մեր մարզադպրոցին, մեր սիրելի ընկեր մարզիկներին:
Էստաֆետը փոխանցում ենք…. Հե՜յ… 

Արմինե Թոփչյանի հաղորդումների շարանը։ 

Ագարակից, Արևմուտքի դպրոց-պարտեզից կրթական պարտեզի ընդարձակումը  Բախշյանի անվան մանկական այգով, որի այս կենտրոնը ինձ ու Արմինեին ներկայանում է որպես ազգային խաղերի հարթակ… Շարունակենք։  

Երեկ եղավ կրթահամալիրի հիմնադիր-մենթորների հավաքը քոլեջի վերնատանը։ Քննարկվեցին կրթահամալիրում հեղինակային կրթական ծրագրի փոխանցման, ծրագրի զարգացման շարունակականության ապահովման հարցեր։ «Մխիթար Սեբաստացի» ՊՈԱԿ-ը, «Սեբաստացիներ» կրթական հիմնադրամը, նոր նախաձեռնություն «Բլեյան դպրոց» հասարակական կազմակերպությունը միասին կյանքի կկոչեն հեղինակային մանկավարժության զարգացման ամենահամարձակ մեր ծրագրերը։ 

Ահա կրթահամալիրի քոլեջի ձմեռային բակ-պարտեզը։ 

Լուսինե Բուշը գրում է. Կարինե Մացակյանն այսպիսի առաջարկ է ներկայացրել Բրուտանոց տանող ճանապարհի համար։ Սկսում ենք շարել քարերը։ 

Քարերը հավաքելու ժամանա՞կն է։ 

Քրիստինե Շահբազյանը գրում է. 

Հարգելի՛ տիար Բլեյան։ «Հյուսիսափայլ»-ը սիրով հրավիրում է Ձեզ Հյուսիսի Արտասահման՝ քննարկելու «Նոր ուղի» քաղաքական նախաձեռնությունը: Հանդիպման խորագիրն է՝ «Ո՞րն է մեր ուղին»: Հանդիպման նախապատրաստական աշխատանքներն ընթացքի մեջ են. կարդում, քննարկում ենք… 

Քրիստինե ջան, ծանոթանում եմ հանդիպման նախագծին: Կգամ, իհարկե։ Միասին լինելու այսպիսի առիթը մենթոր տիարը բաց չի թողնի։ 

Օրվա վերջում մեր խաղաղ զրույցն էր Սեբաստացիներ կրթական բաց համայնքում։ Դուք էլ լսեք, մասնակցեք։

 

#1930

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ես կարո՞ղ եմ բոլորիդ Տիարը լինել…

Սիրով ու պատրաստակամությամբ ընդունել եմ, չեմ ուզում առողջանալ, թող հիվանդ մնամ… Այսպիսի առողջ խոսքը նույնպիսի շարունակություն պիտի ունենա։ Օրը, ետկիրակիի իմ գիրը ես սկսում եմ այս ունկնդրության կրկնումով։ Զուր չհետաձգեցի ես

Ասել եմ`անկատար-կիսատ-պռատ խոստում-խնդիր չի լինելու, չի մնալու

Դավիթ Բլեյանը սիրում է հարցնել. — Ե՞րբ է բացվում լույսը, պա՛պ, դու գիտե՞ս… — Գիտեմ, Դավիթ, գիտեմ և ինչպես… Ես թողարկում եմ վեց հարյուր յոթանասունյոթերորդ գիրն ավանդական-հաստատուն-բնական ընթացակարգով. առտու գիշերվա

Կանչում ես անվերջ կապույտ հեռվից․․․

Շշուկով անուշ կանչում ես ինձ․․․ Դժվար չէր իմ չտրորած կածաններով Տաթև Բլեյանի համար ընտրել Վահան Տերյանի այս տողերը՝ գողտրիկ, անծանոթ, որի անդրադարձը կգտնեք Չարենցի՝ Տաթևին սիրելի «Կապույտում», «Հայրենիքում»․․․ — Աչքդ լո՜ւյս,