Գրառում 1. Օգնեք ինձ… ուղղվելու 

Իմ գիրը՝ 2000 գրերից-հրապարակումներից յուրաքանչյուրը, հավաստի է, սխալներ-անճշտություններ, վրիպակներ, էլ չեմ ասում խեղաթյուրումներ չի հանդուրժում․․․ Ես հանդուրժող եմ իմ գործունեության հանդեպ բացասական կարծիքների, քննադատության, մերժումի հասնող վերաբերմունքի նկատմամբ․․․ Ինչե՜ր են ասվել, արվել, ինչե՜ր. պատմելու բան չէ։ Դառնացա-ժպտացի՝ անցավ․․․ Անցուկը մոռցուկ կըլլա։ Իսկ ինձ մեկնած ձեռքը չի մոռացվում. ես հիշում եմ, հորիցս եկող բան է։ Դժվար տանելի-մերժելի են ոչ ճիշտ փաստական հանգամանքները, սխալ տեղեկությունները․․․ Ինչի՞ համար, եղբայր, ուղղե՛ք, անգամ, եթե դրանք լեզվական են․․․ Հիմա, երբ կթերթեք-թերթում եք իմ օրագիրը հոբելյարի նկատմամբ բարեհաճությամբ, գործեք որպես խմբագիր, սրբագրիչ. կարդացեք՝ ուղղե՛ք։ 

Գրառում 2. Մեծ է Բլեյան դպրոցն ու ծավալվում է․․․ 

Գիտեք, երկու շաբաթը մեկ կրթահամալիրի վարչական խորհրդի նիստերին հրապարակվում է այդ շրջանում կրթահամալիրի ուսումնական հաստատություններ, առանց ուսումնական կենտրոնների, 6 դպրոց, 1 քոլեջ, 5 նախակրթարան ընդունված սովորողների քանակը. 2021թ. հունվարից մինչև այսօր ընդունվել է 53 սովորող, 80 սան։ Տպավորվե՞ց․․․ Երեկ բացվեց 2-5 տարեկանների մեր նոր խումբը, կրթահամալիրի Քոլեջում․․․ Էսպես որ շարունակվի՜․․․ Իսկ ինչո՞ւ չշարունակվի-ընդարձակվի Բլեյան դպրոցը՝ հեղինակային մանկավարժությամբ հանրային դպրոց-պարտեզներ բացվեն-գործեն ոչ միայն կրթահամալիրի Բանգլադեշում, այլև մայրաքաղաքով-հանրապետությունով մեկ․․․ հանրապետությունից դուրս․․․ Ահա խնդիր, որի ձևակերպումով ու լուծումով զբաղված ենք։ Բոլո՞րս․․․ Հարցնում եմ։ Պատասխանեք․․․ Ու պատասխանն ուղարկեք իմ գրով հրապարակելու։ Կարևոր է իմանալ, թե սեբաստացի կրթական համայնքն ինչպես է մասնակցում բրենդ դարձած մեր մանկավարժության տարածման կազմակերպմանը։ 

Գրառում 3. Ա՜յ քեզ առիթ. ոնց բաց թողնես 

Ինձ համար կարևոր են այսպիսի առիթները. տեսաք՝ իմ ու ձեր համերաշխ ջանքերով իմ բլոգապատման 2000-րդ գիրը դարձավ տիարի ու ձեր համար հոբելյանական․․․ Թե չէ՝ 65 տարեկա՜ն․․․ Մարդ ամոթից ուզում է հուշարձան դառնա․․․ Ինձ համար այս օրերն ուրախ առիթով ձեզ հետ հանդիպելու, իրար ավելի լավ ճանաչելու հնարավորություններ են․․․ Կեցցե՛ք, որ նախաձեռնում, ընդառաջ եք գալիս․․․ Ինձ հետաքրքիր էր հասարակագիտության լաբորատորիայի կազմակերպած երեկվա հանդիպումը փոքր դահլիճում, Ավագ դպրոց վարժարանի ու Քոլեջի մի խումբ պատանիների, ուսուցիչների մասնակցությամբ․․․ Հանդիպումից դուրս գալիս ինձ առանձին մոտեցողներ եղան շնորհակալությամբ։ Կարևոր է. չեմ մոռանա․․․ 

Առայժմ հեռակա է իմ հանդիպումը Լիանա Հակոբյանի «Մաթեմատիկա» ամսագրի և Մարինե Ամիրջանյանի «Լեզվաբանական» ամսագրի սովորողների հետ․․․ Գուցե ե՞ս նախաձեռնեմ առկա հանդիպում․․․ Ամսագրերը մեր այս, հեղինակային մանակավարժության ծնունդ, իմ սրտով են, կեցցե՛ք․․․ Խնդիրը խնդիր է, լեզվական, մաթեմատիկական, թե կյանքի․․․ Լավ էլ վարպետորեն ու զվարթ իմ գրերից խնդիրներ էիք ստացել։ Կարդացի ուրախությամբ։ Կեցցե՛ք։ Կհանդիպենք։ 

#2001

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Հրապարակում, հրապարակային ու հրատապ գիր

Մինչ դուք կկարդաք իմ այս գիրը,  ես կլինեմ Ստեփանավանում, Կուրթանում։ Իրական է դառնում ՀՀ պաշտպանության նախարարության աջակցությամբ գործարկվող՝ կրթահամալիրի հայրենագիտական, ռազմա-մարզական, բնապահպանական, արշավախմբային բաց «Հնեվանք» ճամբարը, որը օգոստոսի 1-ից կընդունի

Միշտ ձիու վրա, սեբաստացիներ

Ջազի ուղեկցությամբ… Իմ աշխատանքային օրվա ընթացքում ես հաճախ եմ հայտնվում հեծանվի վրա. դուք զբոսնում, քայլում եք, ես վարում եմ…. Իմ աշխատավայրը  կրթահամալիրն է, հեծանիվն ինձ համար փոխադրամիջոց է, անհրաժեշտ-հարմար՝ մի

Սկսվեց… ու կանգ չի առնելու

Բառերս առանց մտքերի ո՛չ երկինք կհասնեն, իմ սիրելի Շեքսպիր Վիլյամ, ո՛չ էլ, առավել ևս, իմ օրագրի ընթերցողներին… Երեկ կլոր սեղանին նստածների բառերը, երկինք հասցնող սեբաստացի խմբագիր-սովորող-ուսուցիչների հավաքը տպավորվել են: Ստանձնե՛ց